Ruim zevenhonderd jaar voordat Jezus geboren was, schreef Jesaja over Jezus en hoe Hij moest lijden om ons te redden, Zijn volk. Duizenden jaren later, te midden van mijn moeilijkheden, las ik de beschrijving van Jezus in de verzen 2 en 3 en ik herkende mij heel erg daarin. Jezus werd afgewezen door Zijn eigen mensen. Ik ook. Anderen waren aantrekkelijker en meer begerenswaardig dan dat Hij was (vers 2). Zo voelde ik mij ook. Hij was een man van smarten (vers 23). Ik was een vrouw van smarten. Terwijl ik dit las, voelde ik mij net als Jezus en ik maakte dezelfde ervaring door en het maakte dat ik mij dichter bij Hem voelde. Toen ik door bleef lezen, begreep ik waarom. Jezus kende mijn smarten, omdat Hij ze al voor mij had gedragen.
Op een bepaald moment dacht ik dat, als mijn man mijn pijn maar kon voelen, als hij alleen maar kon begrijpen hoe zijn zonde mij gekwetst had, hij er dan mee zou stoppen. Dus probeerde ik het hem te laten begrijpen. Ik ging huilen en probeerde de diepe gekwetstheid die ik voelde, uit te leggen aan hem.
Maar doordat ik op die manier mijn pijn op mijn man laadde, werd het alleen maar erger. Mijn inspanningen om mijn man mijn pijn te laten voelen bezorgden hem zo’n schuldgevoel dat hij zich daarna zo diep schaamde dat hij uiteindelijk weer terug vluchtte naar dezelfde zonde, om op die manier te ontsnappen aan zijn falen.
Het uitstorten van onze zorgen en pijn op onze echtgenoot brengt geen genezing voor ons hart of bekering in onze levens. In plaats daarvan moeten wij juist gaan naar Diegene Die onze zorgen en smarten heeft gedragen.
Toen Jezus de heuvel Golgotha beklom, onderweg naar Zijn dood, droeg Hij jouw zorgen en die van mij. Hij droeg het volledige gewicht van alle zonden die allemaal begaan waren en nog begaan zouden worden. Al het lijden en berouw die daarmee gepaard gaan, droeg Hij in Zijn hart, lichaam en in Zijn gedachten. Elke stap was een martelgang. Elke adem was zwaar, Zijn wonden waren verschrikkelijk pijnvol. Als wij tot Hem komen en onze pijn bij Hem uitstorten, dan hoort Hij niet alleen ons, maar Hij begrijpt ons, zoals niemand anders dat kan.
In Psalmen 62:8 worden wij aangemoedigd om onze harten bij God uit te storten, omdat Hij onze Toevlucht is. Dit is zo waar. Jij kunt veilig jouw hart uitstorten bij God. Hij is een veilige Haven voor jou, nu en voor altijd. Hij droeg al jouw pijn, verdriet en zorgen, alle wonden en hartsverdriet dat jij voelt, alle zonde en al het lijden van de wereld.
Vraag 4. Neem hier een moment om jouw hart uit te storten voor God. Stort al jouw pijn, angst, frustratie en wat jij ook maar voelt uit bij Hem. Wij willen heel graag samen met jou bidden.
Log in / maak een account aan to enroll or continue where you left off.