“Heb Ik het u niet geboden? Wees sterk en moedig, schrik niet en wees niet ontsteld, want de HEERE, uw God, is met u, overal waar u heen gaat.” (Jozua 1:9).
Ontmoediging is iets waar wij allemaal op bepaalde momenten in ons leven mee te maken hebben. Wij proberen iets en, als het niet lukt, raken wij ontmoedigd. Anderen laten ons zitten en wij raken ontmoedigd. Onverwachte ziektes, natuurrampen, financiële tegenvallers en wereldcrises kunnen er allemaal toe leiden dat wij ontmoedigd raken.
Als reactie op ontmoediging worden sommige mensen wanhopig. Zij kunnen de druk van schaamte niet aan. Zij laten het toe dat het verdriet hun geest terneerdrukt of zij geven zich gewoon maar over aan het lot. Zij geven het op. Voor een gelovige is wanhoop de valstrik van ongeloof.
Anderen reageren op ontmoediging door zich harder in te spannen en meer te werken. Zij zoeken naar oplossingen. “Ik kan dit!” is hun motto. Zij leven op, als zij onder druk staan. Zij verslinden zelfhulpboeken en zoeken leiding over hoe zij zichzelf of hun situatie kunnen verbeteren. Hoewel zelfvoorziening van een afstand bekeken prijzenswaardig is, weten zij die in Christus geloven, dat ook dat een valstrik is.
Het Bijbelse antwoord op ontmoediging vind je in de dood en opstanding van Jezus Christus.
Paulus schreef aan de kerk in Korinthe het volgende: “Wij worden in alles verdrukt, maar niet in het nauw gebracht; wij zijn in twijfel, maar niet vertwijfeld; (9) wij worden vervolgd, maar niet verlaten; neergeworpen, maar niet te gronde gericht.” (2 Korinthe 4:8-9). Hij gaat verder met uit te leggen wat de reden is voor hun weerstand en hoop: “Wij dragen altijd het sterven van de Heere Jezus in het lichaam mee, opdat ook het leven van Jezus in ons lichaam openbaar wordt. (11) Want wij die leven, worden voortdurend aan de dood overgegeven om Jezus' wil, opdat ook het leven van Jezus openbaar wordt in ons sterfelijk vlees.” (2 Korinthe 4:10-11).
Zie jij het ook? Als gelovigen dragen wij de dood van Christus in onze harten, zodat Zijn leven ook zichtbaar wordt in ons. Wij herinneren ons Zijn dood aan het kruis die ons het eeuwige leven geeft en dat geeft ons hoop om het in dit tijdelijke leven vol te houden. Wij leren begrijpen dat het meest verschrikkelijke moment in de geschiedenis – de kruisiging van de Zoon van God – de meest belangrijke, liefdevolle en levensreddende gebeurtenis van alle tijden is. Het geeft ons hoop dat de meest moeilijke momenten – welke die ook zijn – uiteindelijk op Gods tijd mooi gemaakt zullen worden. Jezus doorstond het kruis, maar drie dagen later stond Hij weer op. Als gelovigen geloven wij in de opstanding – niet alleen voor Christus, niet alleen voor de toekomst, maar ook hier en nu te midden van onze omstandigheden.