Jezus liet Zichzelf aan deze vrouw zien als Degene Die alles van haar wist, Hij kende al haar geheimen en elke relatie die zij had gehad, Hij kende alle aspecten van haar leven. Hij liet haar zien dat Hij de beloofde Messias was (in feite was zij de eerste persoon aan wie Hij Zijn echte identiteit onthulde). Hij liet zien dat Hij zowel mens was (moe en dorstig) als God (Hij kon het “levende water” geven dat uitliep in het eeuwige leven).
Met andere woorden: Jezus liet haar, een overspelige Samaritaanse vrouw, zien dat Hij om haar gaf, dat Hij een gave voor haar had, dat Hij er voor haar was.
Zij wilde teruggaan naar de stad om aan iedereen over Hem te vertellen en hen uit te nodigen om te komen en Hem te ontmoeten, zodat zij ook zelf zagen wie deze persoon was.
In feite had zij zo’n haast dat zij haar “waterkruik” achterliet. Juist datgene waarmee zij naar de bron was gekomen om water mee te kunnen putten, liet zij staan. Zij moet helemaal in beslag genomen zijn geweest om de mensen over Jezus te vertellen waardoor zij helemaal vergat dat zij voor water was gekomen en zij liet ook haar waterkruik achter bij Jezus en ging terug naar de stad.
Maar zie jij dat hier misschien meer mee bedoeld wordt? Zie jij het belang hiervan in?
Bedenk dat Jezus het “water” gebruikte als een beeld van haar foute relaties, haar overspelige gedrag. Zij had voortdurend dorst naar meer, iets beters, iets wat zij miste; dus ging zij van de ene naar de andere man om dat te vinden. Jezus zei: “Ieder die van dit water drinkt, zal weer dorst krijgen” (Johannes 4:13), iets wat zij bewees in haar eigen leven.
Nu liet zij haar waterkruik achter, zij liet deze bij Jezus staan, liet haar achter alsof zij haar niet meer nodig had. Natuurlijk zou zij weer water moeten drinken, maar er is een reden waarom de Bijbel juist dit detail heeft vastgelegd. Zou het zo kunnen zijn dat zij al begonnen was te “drinken” van het “levende water” door in Jezus te geloven? Zij begreep de metafoor en maakte een punt dat zij het “snapte”? Zij zou zich niet langer meer wenden tot dat wat haar dorst niet kon lessen, van nu af aan zou zij haar echte bevrediging in Jezus vinden? Kan het zo zijn dat door haar waterkruik bij Jezus te laten staan, zij haar zonden liet staan bij Jezus aan het kruis?
Als dit waar is, dan hebben wij iets heel erg belangrijks geleerd als het gaat om mediaverslaving en dat is dit: als wij in Jezus gaan geloven, als wij van Hem gaan drinken en ervaren hoe Hij onze dorst lest, onze harten vult met Zijn Heilige Geest, vrede en vreugde en echt plezier geeft door in ons te wonen, dan zijn wij in staat om onze mediaverslaving achter ons te laten, net zoals de vrouw haar waterkruik bij de bron liet staan.
Vraag 4. Als jij nadenkt over zaken die jij kunt laten staan, net zoals de vrouw haar waterkruik liet staan, wat komt er dan in jouw gedachten naar boven?
Log in / maak een account aan to enroll or continue where you left off.
Elisabeth schrijft: “De hartstocht naar aanvaarding, het voortdurend zoeken van bevrediging, de kick en nieuwe energie. Zorgen.”