De manieren waarop we anderen uitnodigen om naar Jezus te kijken, zijn even talrijk en uniek als dat er mensen zijn. Het is juist zo mooi om te zien hoe elke persoon anders is, hoe God eenieder van ons heeft toegerust met andere gaven, maar dat wij allemaal dezelfde gave hebben ontvangen om het kruis omhoog te houden voor de ogen van mensen en hen op te roepen om te kijken en de veranderende kracht van Christus te ervaren.
De ene persoon is meer theologisch onderlegd dan de ander en blijft dicht bij het Woord, legt het fundament en bouwt het raamwerk van het kruis zeer gedegen en nodigt dan mensen uit om te komen en te genieten van de Bijbelse uitkomsten en de grote voordelen om het te geloven.
Een andere persoon is iemand die meer houdt van praten en het op een meer communicatieve manier omgaan met studenten , die benoemt wat Jezus voor hem gedaan heeft en dan zijn studenten oproept om hetzelfde te doen.
Weer een ander houdt ervan om vragen te gebruiken (hoewel wij allemaal vragen zouden moeten stellen aan onze studenten) als hij/zij een gedeelte van de Bijbel met hen doorneemt. Hij stelt aan de studenten de vraag hoe dat gedeelte verwijst naar het kruis van Jezus Christus. Deze mentoren blijven doorgaan met het stellen van vragen en het ontvangen van antwoorden.
Weer anderen houden ervan te wijzen op overeenkomsten en verschillen. Zij zullen hun studenten wijzen op deze overeenkomsten en verschillen in het Evangelie en hun ook vragen hetzelfde te doen.
Deze lijst is feitelijk eindeloos, omdat elke mentor zijn eigen menselijke ervaring, achtergrond, opleiding, enzovoort meeneemt als hij/zij mentor wordt.
Al deze individuele verschillen worden aangemoedigd, verwelkomd en volledig aanvaard bij Setting Captives Free. Het is niet ons doel om te streven naar “eenheidsworst”. Hoewel wij allemaal staan voor hetzelfde verhaal en de studenten oproepen om te kijken, kunnen wij dit op allerlei verschillende manieren doen die allemaal gebaseerd zijn op verschillende factoren. Ik houd ervan om elk individu te zien, te zien hoe uniek hij/zij is en ook te zien hoe hij/zij op de eigen persoonlijke manier het kruis naar voren brengt en anderen oproept om te kijken.
Toch, zo verschillend als wij zijn, zo uniek als eenieder is en zo verschillend als onze methoden zijn, wij roepen allemaal, met één stem, onze studenten op om Christus, het Lam van God Die de zonde van de wereld wegdraagt (Johannes 1:29), te zien. Wij laten eenvoudigweg de glorie van God zien in het aangezicht van Christus en wij zeggen tegen onze studenten: “Kijk! Kijk gewoon!” en wij vragen hun wat zij zien, als Jezus en Zijn liefde vanaf het kruis in schitterende kleuren voor hun ogen omhoog gehouden wordt.
Dat is ons doel en dat is onze rol. Door dat te doen, gebruiken wij de boodschap die God ons heeft gegeven en waarbij Hij het hart van de studenten zal veranderen.
“En ik, broeders, toen ik bij u kwam, ben niet gekomen om u met voortreffelijkheid van woorden of van wijsheid het getuigenis van God te verkondigen, (2) want ik had mij voorgenomen niets anders onder u te weten dan Jezus Christus, en Die gekruisigd. (3) En ik was bij u in zwakheid, met vrees en veel beven. (4) En mijn spreken en mijn prediking bestonden niet in overtuigende woorden van menselijke wijsheid, maar in het betonen van geest en kracht,” (1 Korinthe 2:1-4).
Vraag 4. Denk eens na over jouw eigen hart en hoe het veranderd wordt door het kijken naar Jezus, doordat jij Zijn liefde aan het kruis voor jou ziet. Hoe wordt jouw hart geraakt door dit goede nieuws?
Log in / maak een account aan to enroll or continue where you left off.