Welkom terug in deze cursus. Voordat we verder gaan, wil ik als geheugensteun nog een kort overzicht geven van de onderwerpen van de vorige en de komende lessen. Het gaat daarbij om het volgende onderwerp:
Gods doel met de slavernij aan de zonde is:
dat Hij ons genade mag schenken;
dat wij gebroken en vernederd worden;
dat wij inzien dat wij het Evangelie nodig hebben;
dat wij mogen leren om onze zonde te haten en hiertegen te vechten.
In de tweede les hebben wij gezien dat één van de redenen waarom God mensen overgeeft aan ongehoorzaamheid of waarom dat Hij ons opsluit in de gevangenis van de zonde, is dat Hij genade met ons allemaal zou kunnen hebben. Hij heeft als Enige de sleutel om ons vrij te laten uit de gevangenis van de zonde en die sleutel is genade en ontferming of bewogenheid. Wij hebben deze waarheid gezien in Romeinen 11:32: “Want God heeft hen allen in ongehoorzaamheid opgesloten om Zich over allen te ontfermen.” Zijn doel met onze zonde is dat Hij ons genade en ontferming schenkt, die ons zowel redt als leert om nee te zeggen tegen onze verlangens.
Vandaag gaan we naar een ander doel van God met onze zonde kijken: dat we gebroken en klein gemaakt worden. Oppervlakkig bekeken … is dit niet iets wat goed klinkt en waar je naar uitziet. Wie wil er nu gebroken en vernederd worden? Maar ik denk dat, als we dit onderwerp beter gaan bestuderen, we zullen gaan zien dat deze nederige gebrokenheid niet alleen iets is om naar te verlangen, maar dat het ook noodzakelijk is om blijvende vrijheid te vinden van het gevangen zijn aan gewoontezonden.
Ik weet niet of het jou al opgevallen is, maar het toegeven aan gewoontezonde leidt tot verharding van onze harten. In Hebreeën 3:13 staat: “maar vermaan elkaar elke dag, zolang men van een heden kan spreken, opdat niemand van u verhard zal worden door de verleiding van de zonde.”
Dit “verhard” worden door de verleiding van de zonde, laat zichzelf zien door trots, arrogantie, dominant zijn, niet naar anderen willen luisteren, op jezelf vertrouwen, dwaasheid, een houding dat jij beter bent dan anderen en op hen neerkijkt en nog meer goddeloze houdingen en gedragingen. Deze verharding is een direct gevolg van gewoontezonde; het zorgt ervoor dat wij onvolwassen zijn op emotioneel, geestelijk en mentaal gebied. Dit heeft een verwoestend effect op onze relaties, op de inzet op ons werk enzovoort.
Ik had al eerder met jou gedeeld dat, toen ik mij bezighield met pornografie en seksuele onreinheid, ik verhard was geworden. Mijn houding en gedrag waren trots en op mijzelf gericht. Ik wilde niet luisteren naar welke opmerking over mijzelf dan ook, ik geloofde alleen maar in mijn eigen gelijk en ik was de enige die het altijd bij het juiste eind had; Ik was arrogant, verdedigend, broos en boos gedurende die periode van mijn leven.
Vraag 1. Kun jij voorbeelden geven van de manier waarop jij de verharding door de zonde in jouw leven hebt ervaren?
Log in / maak een account aan to enroll or continue where you left off.
Vas schrijft: “Dit was vooral heel duidelijk meteen nadat ik gevallen was; vaak meteen daarna ging ik direct de theologische discussie met mensen aan. Ik luisterde niet echt naar hun standpunt, maar stond altijd klaar om mijzelf te verdedigen of mijn ‘juiste mening’ te geven. Ik was niet zachtmoedig en nederig, maar verhard en vol van mijzelf.”
Eamonn schrijft: “Voor mij was het net zoals hierboven werd beschreven, mijn kennis van de Bijbel vervulde mij met trots! Je kon met mij de discussie niet aangaan. Ik ging altijd de discussie aan omwille van de discussie … ik rechtvaardigde mijn zondigen en zorgde voor redenen om daarin te blijven.”