“U bent immers met Hem begraven in de doop, waarin u ook met Hem bent opgewekt, door het geloof van de werking van God, Die Hem uit de doden heeft opgewekt.” (Kolossenzen 2:12).
Beste student, welkom terug en zo goed om jou weer te mogen zien vandaag.
Wij gaan verder met de zegeningen van het Evangelie, zoals wij die in Kolossenzen 2 kunnen vinden en ook met het zien hoe wij deze in onze levens kunnen toepassen om zo vrijheid te krijgen en verandering en groei door te maken. Dat is het leven van een christen, toch? Om vrijheid te vinden en verandering en groei door te maken. Het is iets wat gedurende heel ons leven moet plaatsvinden; dus mogen wij dan ook verwachten dat wij dit meemaken, als wij nu doorgaan met deze les.
In de laatste les hebben wij gezien hoe het kruis van Christus de besnijdenis van de harten van alle gelovigen tot stand bracht – het afleggen van de oude mens en onze oude identiteit en lid worden van de familie van God onder het nieuwe verbond. Dat was geïllustreerd in het verhaal uit het Oude Testament op een plek genaamd Gilgal (wat hetzelfde is als Golgotha). Daar werden de Israëlieten besneden. Hun oude leven van slavernij werd afgesneden en hun schaamte en smaad werden afgewenteld.
Vandaag willen we gaan leren dat onze oude mens, die mens met een natuur die hield van de zonde, niet alleen afgesneden en ter dood gebracht is, maar ook met Christus begraven is. Vervolgens zijn wij door Gods genade en kracht in Christus opgestaan met een nieuwe natuur en een nieuw leven. Jezus’ werk aan het kruis was grondig en ging door tot in Zijn begrafenis en opstanding en ook nu nog, omdat Hij nog steeds onze Pleitbezorger is bij God.
Bedenk dat er niets in de Bijbel toevallig is opgeschreven. Alles wat opgeschreven is, heeft betekenis en is belangrijk. De begrafenis van Jezus is het hart van het Evangelie (1 Korinthe 15:1-5), omdat dit het bewijs is dat Jezus echt gestorven is. Dus laten we kijken naar het moment van Jezus’ begrafenis:
“Toen het avond geworden was, kwam er een rijke man van Arimathea, van wie de naam Jozef was en die ook zelf een discipel van Jezus was. (58) Die ging naar Pilatus en vroeg om het lichaam van Jezus. Toen gaf Pilatus bevel dat het lichaam aan hem gegeven zou worden. (59) En Jozef nam het lichaam in ontvangst, wikkelde het in zuiver fijn linnen, (60) en legde het in zijn nieuwe graf, dat hij in de rots uitgehakt had; en nadat hij een grote steen voor de ingang van het graf gewenteld had, ging hij weg.” (Mattheüs 27:57-60).
Vraag 1. Wat zegt Mattheüs 27:57 over de man die Jozef heette?
Log in / maak een account aan om u in te schrijven of verder te gaan waar u gebleven was.
Jozef was een rijke man van Arimathea en hij was een discipel van Jezus. Hij moet veel van Jezus gehouden hebben, wat wil zeggen dat hij de liefde van Jezus die aan het kruis uitgegoten werd, ervaren heeft. De enige echte reden waarom mensen Jezus liefhebben, is dat zij door de Heilige Geest ervaren hebben hoe diep en groot de liefde van Jezus is, Die Zichzelf gaf om in onze plaats te sterven aan het kruis. “Hij heeft Zichzelf voor ons gegeven, opdat Hij ons zou vrijkopen van alle wetteloosheid en voor Zichzelf een eigen volk zou reinigen, ijverig in goede werken.” (Titus vers 2:14). Beste student, heb jij ook gevonden wat Jozef had gevonden? Dat Jezus van jou hield in leven en in dood en dat Hij Zijn leven gaf, zodat jij vrij mocht zijn van elke zonde en om jou te reinigen en tot de Zijne te maken? Hij houdt zoveel van jou!
Jozef op zijn beurt, hield ook van Jezus, zowel in leven als in dood en daarom ging hij naar Pilatus en vroeg om het lichaam van Jezus; hij wikkelde het in zuiver fijn linnen (doodskleed) en begroef het in zijn eigen graftombe.
Dat alles was om het Oude Testament te vervullen waar stond:
“Men heeft Zijn graf bij de goddelozen gesteld, en Hij is bij de rijke in Zijn dood geweest, omdat Hij geen onrecht gedaan heeft en geen bedrog in Zijn mond geweest is.” (Jesaja 53:9).
Jezus stierf te midden van twee criminelen (goddelozen) en werd begraven in het graf van een rijke man. Zijn begrafenis is belangrijk, om zowel te bevestigen dat Hij daadwerkelijk gestorven was en ook om de profetie in het Oude Testament aangaande Hem te bevestigen.
Maar Jezus’ begrafenis was ook belangrijk vanuit het standpunt dat Hij ons “Verbondshoofd” is. Wat wil dat zeggen? Wat betekent het voor ons vandaag dat Jezus ons “Verbondshoofd” is?
Je kunt er als volgt over nadenken: Adam was ons verbondshoofd in zonde en opstandigheid. Alles wat Adam deed, deed hij “voor ons”. Al zijn ongehoorzaamheid en opstandigheid werden aan ons toegerekend, net alsof wij in de Hof van Eden waren, net alsof wij ongehoorzaam aan God waren en gegeten hadden van de boom van de kennis van het goede en het kwade. Adam was het verbondshoofd van het menselijke ras. In Adam zijn wij verloren, wij zijn schuldig bevonden en veroordeeld in Adam. Met andere woorden: jij en ik zondigen, omdat wij in Adam tot zondaars geworden zijn.
Net zoals Adam ons verbondshoofd is in zonde en opstandigheid, is Jezus ons Verbondshoofd in gehoorzaamheid en redding. Wat Jezus in Zijn leven heeft gedaan, deed Hij voor ons. Hij leefde voor ons, Hij was in alle dingen volmaakt gehoorzaam aan Zijn Vader en al Jezus’ gehoorzaamheid wordt aan elke gelovige toegeschreven. Net alsof wij zonder zonde hebben geleefd en wij volmaakt gehoorzaam zijn geweest. Wat Jezus in Zijn leven heeft gedaan, deed Hij voor ons!
Toen stierf Jezus aan het kruis als een volkomen betaling voor onze zonden en God ziet dat wij nu volledig hebben betaald voor onze zonde in de Persoon van Jezus Christus. Het is alsof wij in de Hof van Gethsemane waren en gestorven zijn aan het kruis op Golgotha. Wat Jezus aan het kruis heeft gedaan, deed Hij voor ons.
In het sterven van Jezus is op dezelfde manier alles wat Jezus gedaan heeft, voor ons gedaan inclusief Zijn begrafenis. Jezus werd op de Sabbat begraven en bleef in het graf overeenkomstig Gods gebod. Omdat Jezus op de Sabbat begraven is en rustte, ziet God naar jou en mij en ziet Hij dat wij volledig aan het gebod van de Sabbatsrust hebben voldaan, zoals dat in Exodus vers 20:8 geboden is: "Gedenk de Sabbatdag, dat u die heiligt.” Daar lag Jezus op de Sabbat, in een geleend graf, rustend van al Zijn verzoeningswerk dat Hij aan het kruis tot stand had gebracht daarmee het gebod vervullend om te rusten op de Sabbatdag en die dag te heiligen.
In Jezus houden jij en ik ons volledig aan de Sabbat. “Wij die tot geloof gekomen zijn, gaan immers de rust binnen, zoals Hij gezegd heeft: Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Mijn rust zullen zij niet binnengaan! En dat terwijl Zijn werken al sinds de grondlegging van de wereld voltooid zijn.” (Hebreeën 4:3). Jezus was begraven en rustte op de Sabbat en wij worden nu gezien als hen die de Sabbatsrust echt houden. Wat Jezus in Zijn begrafenis heeft gedaan, deed Hij voor ons.
Vraag 2. Heb jij ooit nagedacht over het belang van de begrafenis van Jezus Christus en de gevolgen daarvan voor jouw eigen leven? Geef hieronder je mening weer.
Log in / maak een account aan om u in te schrijven of verder te gaan waar u gebleven was.
Andy schrijft: “Ik heb er nog niet eerder zo over gedacht zoals het hier boven gebracht werd, maar nu zie ik het. Ik heb mensen gekend die zeiden dat de zondag de christelijke Sabbatdag was. Ik vond de manier waarop zij het brachten mooi: dat als wij op Christus vertrouwen en afzien van onze eigen inspanningen om heilig te zijn, wij ons echt aan de Sabbatsrust houden. Heel interessant!”
Vas schrijft: “Ik heb nagedacht over Zijn dood en opstanding, maar nog nooit over de details met betrekking tot het rusten in Zijn graf. Er is zoveel verwarring over het houden van de Sabbatdag en ik heb mij vaak afgevraagd wat het allemaal betekent. Maar deze uitleg maakt veel voor mij duidelijk. Het is waarschijnlijk inderdaad gezond om een van de zeven dagen vrij te zijn. Ik geloof dan ook dat, toen God zijn Tien Geboden uitvaardigde, dit tot een zegening was voor het individu (zonde is niet slecht omdat het is verboden, maar het is verboden omdat het slecht is), maar het hoofddoel van de wet was om ons op Christus te wijzen en ook al vóór de wet staat er dat God rustte van Zijn werken, waarmee de schepping bedoeld werd. Op dezelfde manier rustte Christus ook van Zijn werken van verzoening. En eenieder die in Hem gelooft, stopt ook met zijn zinloze pogingen om zichzelf te redden.”