Gordon schrijft: “Zolang ik mij kan herinneren – vanaf dat ik tiener was – ben ik verloren geweest in het moeras van begeerten en porno. Een slaaf, erger nog, een vrijwillige slaaf, niet beseffend in wat voor ernstige omstandigheden ik mij bevond. Naïef in het begin over wat ik verkeerd deed tegenover God. Maar met het verstrijken van de tijd werd ik een christen, maar was ik er wel aan verslaafd. Ongeacht wat ik deed, wat ik ook beloofde waarmee ik mijzelf zou belonen als ik niet zou terugvallen, of dat ik mijzelf juist strafte, of dat ik probeerde om het internet weg te doen, om boeken te lezen en allerlei andere wereldse manieren, het eindresultaat was altijd hetzelfde. Ik viel iedere keer opnieuw en met de val werd de spijt steeds groter en groter. Ik voelde hoe de Heilige Geest mij steeds sterker veroordeelde. Uiteindelijk werd ik elke keer dat ik viel, echt depressief en boos op mijzelf, ik kon mijzelf gewoonweg niet stoppen, er kwam een gedachte op in mijn hoofd of een plaatje en dan moest ik gehoorzamen, het was alsof ik dan op de automatische piloot leefde. Deze boosheid en depressiviteit hadden een effect op de relatie met mijn vrouw en kinderen, het was geen goede periode als ik weer was gevallen.
Maar God (dit is in de Bijbel mijn favoriete combo van twee woorden, omdat hij bijna altijd gevolgd wordt door iets prachtigs) zag mijn ellende en hoorde mijn hulpgeroep en in plaats van mij links te laten liggen of met mij te doen naar wat ik verdiende, tilde Hij mij op uit het stof; elke keer weer maakte Hij mij schoon en gaf mij de kracht om door te blijven vechten. Hij was liefdevol en geduldig met mij, Hij stond toe dat ik uiteindelijk geen opties meer overhield waardoor ik me realiseerde dat ik niet op eigen kracht uit deze gevangenis van de vijand kon ontsnappen, om uiteindelijk te beseffen dat ik Hem nodig had om dit voor mij te doen en om eindelijk op te houden koppig te zijn en Hem de controle te geven. En dat heb ik gedaan en hier ben ik nu, 58 dagen sinds de laatste keer dat ik naar porno et cetera heb gekeken. Een echt wonder kan ik je zeggen, omdat ik daarvoor nog geen twee weken zonder kon (en zelfs dat was al heel bijzonder) om daarna weer te vallen. God heeft mij ertoe gebracht om mijn zonden aan mijn vrouw en mijn voorganger te belijden, voordat ik begon met SCF, en het was gedurende dat gesprek dat de voorganger mij wees op deze website. Wat een zegen is SCF voor mij geweest, omdat zij mij voortdurend gewezen hebben op het kruis, op het Evangelie, op Jezus en op het prachtige werk dat Jezus voor mij en ieder ander heeft gedaan. Het Evangelie is verbazingwekkend in kracht om te redden en te heiligen. Het kruis geeft mij hoop, kracht en toewijding om elke dag als slaaf van Christus te leven. ‘Nee’ te kunnen zeggen tegen de wereld en ‘Ja’ tegen Jezus. Het weerhoudt mijn ogen om naar de dingen van deze aarde te kijken, het laat mij gericht zijn op wat buiten mij is en niet op wat binnenin mij is. In het kort gezegd: ik ben enorm gezegend, bevrijd van de slavernij en boeien, vrijgemaakt voor het leven dat God voor mij had weggelegd. God zij geprezen!”
Vraag 11. Herken jij jezelf in de worstelingen van Gordon? Zijn beloften om het beter te doen, alleen maar om weer te vallen? Hoe God het Evangelie aan hem liet zien en hem bevrijdde door Zijn genade? Deel hier jouw gedachten met ons:
Log in / maak een account aan om u in te schrijven of verder te gaan waar u gebleven was.
Valente schrijft: “Ik dank God voor Zijn goedheid. Zijn Heilige Geest schrijft Zijn waarheden over het kruis in mijn hart. Gisteren bad ik dat mijn hart besneden zou worden, zodat ik anders zou gaan leven. Zoals Gordon schreef: mijn eigen manier om de zaken op te lossen is voorbij, nu zie ik dat ik op Jezus moet vertrouwen om vrij te zijn. Zoals Gordon ook zei: ik heb het heel vaak zelf geprobeerd, maar het was hopeloos. Pas toen ik deze cursus van SCF ging volgen en ik het Evangelie daarin op een totaal nieuwe manier voor mij zag, begon de Heilige Geest in mijn hart te werken en gaf mij een nieuwe manier van leven. Ik wil alleen maar dit zeggen: dank U Heer, voor deze bediening.”
Mark schrijft: “Ik kan mijzelf hierin herkennen. Toen ik in het verleden probeerde om vrij te komen, deed ik dat op een manier waarvan ik dacht dat die op het kruis gericht was. Het probleem was dat dit inhield dat ik het beeld hoe Jezus daar hing in mijn gedachten opriep. Wat ik in de afgelopen 46 lessen heb geleerd, is dat het kijken naar het kruis veel rijker is. Het kijkt naar het gehele verhaal van het Evangelie. Het is kijken naar het Evangelie in een historisch verhaal, zoals dat van Simson of in het toevoegen van bloem aan een dodelijke soep. Als ik nu naar het kruis kijk, dan houdt dat in dat ik overal in de Bijbel kijk en daarin het verhaal in minivorm terugzie en dan zie ik dat het helemaal op het Evangelie gericht is. Geworteld blijven in de Bijbel heeft ervoor gezorgd dat ik niet meer terugging naar de bron die vergiftigd was en dat heeft mij het voorrecht gegeven om het levende water dat Jezus aanbiedt te drinken. Geprezen zij God de Vader, Jezus Zijn eniggeboren Zoon en de Heilige Geest Die in deze tempel leeft die rein verklaard is!”
Hal schrijft: “Ik kan mijzelf hier helemaal mee identificeren. Ik zat in dezelfde vicieuze cirkel van zonde, schuld en schaamte, beloven anders te doen om vervolgens weer in zonde te vallen. God zij gedankt dat Hij mij aan het kruis alles heeft gegeven om mij uit deze cirkel te redden.”
Christopher schrijft: “Gordons ervaring is de mijne. Ook ik was een slaaf van porno en zelfbevrediging, ook ik heb dezelfde soort ervaringen met zelfhulpboeken, maar het hielp mij niet. Pas toen ik Gods Woord ben gaan bestuderen, werden de dingen anders, het Woord van God verandert mijn onreinheid, mijn gedrag en hoe ik mijn vrouw en kinderen behandel. Ik ben niet meer die boze persoon die ik was, ik houd nu ook van mensen om wie ik niet veel geef. Ik heb rust in Christus, Jezus heeft mijn leven ten goede gekeerd. Door deze cursus en de Bijbel ontvang ik zoveel.”
Dave schrijft: “Woorden zoals deze geven mij hoop. Het blijven zoeken van het Evangelie en dan ook de resultaten daarvan in zijn veranderde leven te zien, maakt mij hongerig dat dit ook in mijn leven zo wordt. Niet op een manier dat ik trots kan zijn: ‘zie mij eens’ maar op de manier: ‘Kijk wat de Heer heeft gedaan in het leven van iemand die een slaaf van de zonde was.’ Dank U, God, voor de bediening van SCF, het maakt zoveel verschil in mijn leven en in zovele levens van anderen! Wat een zegen!”
Jeffrey schrijft: “Inderdaad. Het voortdurende beloven. Hopend dat de dingen anders worden, maar diep vanbinnen wel beter wetend. God vragen om verlossing, maar me niet volledig overgeven. Gods hulp zoeken, maar niet God Zelf. Tot God komen op mijn eigen voorwaarden, niet de Zijne.
Maar eindelijk brak de Heilige Geest door in mijn hart en ik voelde Zijn liefde en Zijn genade. Ik voelde Zijn nabijheid. Ik voelde Zijn kracht in mij. Ik kreeg ineens hoop. Eindelijk kon ik het loslaten en mij overgeven aan Hem. Ik voelde hoe Jezus mijn zonde en schuld aan het kruis wegnam. Ineens wilde ik alles aan Hem geven, ieder deel van mijzelf.
Nu rust ik in Christus. Ik ben na-ijverig in het onderhouden van mijn relatie met mijn Verlosser. Ik zoek Zijn aangezicht elke dag opnieuw.”