Jason schrijft: “Ik weet niet waar ik moet beginnen dan met dat ik geboren ben met een voorliefde voor zonde en vermaak. Een geboren zondaar. Ik wist Wie God was, erkende Hem, maar leefde alsof Hij niet bestond. Ik behaagde mijzelf overal en altijd. Nog voordat ik pornografie ontdekte, was ik al heel erg bezig met lustvolle en onreine gedachten. Met het ouder worden, werd pornografie meer een brandstof. Het echte probleem was nog veel groter. Mijn hart was slecht. Dit ging door gedurende mijn jaren twintig en dertig. Ook nadat ik getrouwd was. Ook toen ik betrokken was bij de kerk en ik een diaken was, zondagsschoolonderwijzer. Ik had altijd wel een excuus. ‘Iedereen faalt. Dit moet de Doorn in mijn vlees zijn.’ Jullie kennen ze allemaal wel. Maar wat mij het meest veroordeelde, was het Woord. Iedere keer dat ik het Woord las, wist ik diep in mijn hart dat ik geen vrede met mijn zoon kon stichten en aan Jezus kon toebehoren. Ik kon niet dezelfde persoon blijven en toch behoren tot de kudde van Hem.
Hierdoor werd ik radeloos en angstig. Het zorgde ervoor dat ik de Bijbel ging bestuderen om te leren wat er stond en niet wat ons verstand ervan wil maken. Het liet mij beseffen dat, hoewel God mijn hart jaren geleden in heel veel zaken had veranderd waarvan Hij mij bijna meteen had verlost: egoïsme, dronkenschap, haat en woede, er wel dingen gebleven waren waarmee ik worstedel en waarmee ik moest vechten. Hij stelt ons in staat om te vechten. Ook al mislukte het telkens weer. De ene belofte na de andere volgden elkaar op, maar ik gaf de hoop nooit op. De reden hiervoor was dat op een van mijn allergrootste dieptepunten, toen ik mij echt veroordeeld en verdoemd wist vanwege mijn eigen zonden, er iemand opbelde en die persoon zei: Het maakt niet uit wat jij tot op dit moment gedaan hebt. Hij toornt niet eeuwig. Hij roept jou. Stop ermee om je netjes te gedragen, opdat Hij van jou gaat houden. Stop ermee om het zelf te proberen op te lossen. Verneder jouzelf voor de Schepper van het heelal. Geef alles aan Hem en wees vrij.
Dus gaf ik niet op. Ik geloofde niet in de leugen dat ik verdoemd was. Ik geloofde ook niet in de leugen dat ik kon leven als ‘de heidenen’ en tegelijkertijd een erfgenaam van Christus was. Het had mij zoveel tijd gekost om te aanvaarden dat dit proces van heilging jaren nodig heeft en dat alle glorie daarbij voor God is.
Dat is wat ik heb geleerd. Ik besta om God de eer te geven. Zowel publiekelijk als thuis. In aanbidding en bij mijn taken, in mijn werk en in mijn vrije tijd. Mijn doel en functie zijn om in alle omstandigheden op Hem te wijzen. Dat is zo geweldig. Er is geen tijd voor een onvruchtbare finish, als ik bezig ben met de zaken van God! Een slaaf zijn van gerechtigheid is zoveel beter dan een slaaf zijn van mijn eigen braaksel. Ik was de ergste god die je ooit had kunnen aanbidden.
Ik ben dankbaar dat Hij niet eeuwig toornt en dat Hij Zijn liefde aan het kruis heeft laten zien om te doen wat ik niet had kunnen doen. Om te doen wat ik niet had gedaan of zelfs had willen doen. Hij heeft mij wit gemaakt als sneeuw. Zijn juk is licht. Geprezen zij Jezus!”
Vraag 11. Deel hier jouw laatste gedachten over deze les en dit laatste getuigenis:
Log in / maak een account aan om u in te schrijven of verder te gaan waar u gebleven was.
Michael schrijft: “Dit getuigenis drong heel goed door, omdat het mij eraan herinnerde dat ook al bevrijdt God mij onmiddellijk uit sommige zonden en verleidingen, er zijn er nog altijd waar ik aan moet werken en waarbij God verwacht dat ik dat ook oppak. Vooral te leren om in Hem te blijven en tot Hem te komen voor voeding en kracht.”
Peter schrijft: “’Ik was de ergste god die je ooit had kunnen aanbidden.’ Deze uitspraak was een perfecte beschrijving van onze levens in zonden. Wij behandelen onszelf als goden. God, help mij om meer in U te blijven.”
Darren schrijft: “Wauw! Dank je, Jason, voor het delen van jouw getuigenis. Ik herken ook delen van jouw getuigenis. Slaaf te zijn van gerechtigheid is zoveel beter. Het is voortdurend werken. Sommige dagen gaat dit gemakkelijk, andere dagen zijn zwaarder, maar wij geven nooit op! Zegen voor jou en voor eenieder die het zover in deze cursus heeft gebracht. Laat de vrijheid van de modder van seksuele zonde regeren in ons leven!”
Mike schrijft: “Mooi getuigenis. Ik houd van het feit dat hij de hoop nooit opgaf. In mijn leven heb ik nooit gedacht vrij te kunnen zijn, maar mijn verstand bleef altijd zeggen: ‘waar anders moet ik heen gaan, er is alleen hoop in Jezus.’ Op dat moment wist ik niet wat ik moest doen om vrij te zijn, maar ik bleef mij aan Hem vasthouden en uiteindelijk vond ik SCF. God zij geprezen voor deze bediening. Net als Jason zei, ben ik de ergste god die ik ooit kan aanbidden en het slaaf zijn van de gerechtigheid vervult zoveel te meer dan het zijn van slaaf van de zonde.”
Valente schrijft: “Dit getuigenis herinnert mij eraan dat ik, als ik Christus ontvang, op een andere manier begin te leven. Veel dingen in mijn leven zijn veranderd, maar pornografie en zelfbevrediging zijn gebleven. Nu zie ik hoe Jezus mijn Levensbron is en hoe ik buiten Hem niets kan. Ik kan niet op eigen kracht vrij zijn en alleen in Hem blijven zal mij bevrijden van de zonde. Ik wil in Zijn aanwezigheid leven, voor altijd.”