“Ik was 11, toen ik mij voor het eerst inliet met pornografie. Ik kwam op een website waarvan ik aannam dat mijn vader deze had bekeken. Ik werd nieuwsgierig en ik begon naar zaken te kijken die ik thuis in het kantoor van mijn vader vond. Ik bekeek films en ontdekte internet. Mijn zonde begon mij in beslag te nemen. Tegelijkertijd met het kijken van deze zondige afbeeldingen en films, begon ik mijzelf te bevredigen. Ik werd betrapt door mijn vader en hij berispte mij. Ik probeerde om te stoppen, maar mijn hart was vol met begeerte naar het plezier dat de afbeeldingen mij brachten.
Vanwege deze zonde in mijn leven begon ik aan mijn redding te twijfelen. Ik had zekerheid van mijn redding sinds ik in groep 7 deelnam aan een christelijk kamp. Een voorganger liet mij Romeinen 10:9 zien: ‘Als u met uw mond de Heere Jezus belijdt en met uw hart gelooft dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, zult u zalig worden.’ Ik bleef worstelen gedurende mijn tienerjaren. Ik was leider in mijn jeugdgroep, ik was bezig met een studie om voorganger te worden, ik was leider op een christelijke school en al die tijd verborg ik mijn duistere geheim. In mijn privéleven hield ik mij bezig met seksuele zonde door alle pornografie die ik bekeek. Mijn strijd ging door, toen ik ging studeren.
Ik trouwde in mijn laatste jaar en meende: ‘Ik hoef nu deze zonde niet meer te doen, want nu heb ik een vrouw.’ Maar mijn hart bleef onveranderd. Al die jaren waarin ik probeerde te stoppen, was dat alleen maar in mijn eigen kracht, vanwege de schuld en schaamte die ik daarover had. Ik begreep het Evangelie niet en kon het ook niet in mijn leven toepassen. Toen betrapte mijn vrouw mij, terwijl ik zondigde en zij was radeloos.
Ik zocht hulp en volgde een cursus via SCF 1.0. Jarenlang heb ik doorgebracht, waarin ik meende vrij te zijn. God zegende ons met kinderen, ik werd tot voorganger ingezegend en ik begon te zoeken naar een voltijdsbediening. In de relatie met mijn vrouw sprak ik niet duidelijk over mijn seksuele behoeften. Daardoor vreeën wij weinig en ik bevredigde mijzelf onder de douche.
Na een aantal teleurstellingen waarbij deuren gesloten werden voor een voltijdsbediening, werd ik ontmoedigd. Ik wil niet de schuld afschuiven op mijn omstandigheden, zij waren juist een aanleiding om naar buiten te laten komen wat er al die tijd nog steeds zat. Een jaar lang heb ik stiekem pornografie gekeken. Elke keer ging ik weer een stapje verder. Ik wist dat wat ik deed, fout was, maar het voelde zo goed en het was op dat moment onmogelijk om nee te zeggen. Ik ging keer op keer door een vicieuze cirkel van belijden, bekeren en opnieuw vallen. Ik schaamde mij, haatte wat ik deed en toch verlangde ik naar meer.
Na een jaar, waarin ik telkens toegaf aan de verleiding en waarbij ik in de slavernij aan mijn zonde leefde, beleed ik mijn zonde aan een vriend. Hij moedigde mij aan om het te delen met mijn vrouw en voorganger. Mijn vrouw was radeloos. Ik had haar deze keer echt diep gekwetst. Na een dag, waarop zij door haar emoties heen was gegaan, bedankte zij mij dat ik het aan haar beleden had. Vanaf dat moment begonnen wij samen tegen mijn zonde te vechten om haar deze keer ook echt te doden. Mijn voorganger vertelde mij dat ik een tijd verlof moest nemen van al mijn pastorale taken om te werken aan mijn relatie met God en met mijn vrouw. Ik kreeg daarbij de mogelijkheid om verantwoording af te leggen en ook geestelijk onderwijs.
Ik ben toen met SCF 2.0 begonnen en ik was echt bemoedigd. Echter, al snel liet ik mijn waakzaamheid verslappen. Ik begon te denken aan seksuele dingen en afbeeldingen. Ik begon seksueel geladen materiaal te lezen en toen dat niet genoeg meer was, wilde ik het ook weer kunnen zien. Mijn vrouw ontdekte dat ik gefaald had en zij riep mij ter verantwoording. Het was deze keer echt nog veel erger, omdat ik opnieuw gevallen was en gelogen had om het verborgen te houden. Ik stuurde nog elke keer wekelijks mijn verantwoording in (mijn vrouw ontving hiervan ook een kopie). Maar ik loog en sprak de waarheid niet dat ik opnieuw aan het worstelen was. Ik zag op het moment waarop ik gevallen was en ik had gelogen om het verborgen te houden, dat er nog steeds een sluimerend verlangen in mijn hart was dat wilde zondigen.
Ik begon waar ik was gebleven bij SCF 2.0 en ik ben nu al twee maanden bezig met de lessen. Ik kan eerlijk zeggen dat ik nu niet langer meer het verlangen heb om te zondigen, als het gaat om pornografie en zelfbevrediging! Dit alles is door Jezus en door wat Hij aan het kruis voor mij heeft gedaan! Hij heeft mijn zonde en mijn oude ik aan het kruis genageld, en daar zijn zij gestorven. Mijn zonde is met Hem in het graf begraven en toen HIJ opstond ben ik met Hem opgestaan in een nieuw leven. Hij versloeg Satan, hij schakelde de macht van de zonde uit en droeg de straf voor mijn zonde. Ik ben niet langer een slaaf van de zonde, maar een kind van God! Ik heb Zijn Geest in mij, die mij leidt; Hij stelt mij dag in dag uit in staat om in overwinning te leven. Ik heb hoop en blijdschap dat ik bevrijd ben en dat ik nu een slaaf van gerechtigheid ben. Ik wil niet meer terug en door Zijn genade zal ik ook niet meer teruggaan. Het stellen van grenzen en het afleggen van verantwoording is goed, maar het is niet genoeg. Mijn hart moest veranderen en dit is gebeurd doordat ik elke dag opnieuw nadacht over het Evangelie! Ik ben niet volmaakt, ik ben een werk in uitvoering. Op dit moment zit ik midden in het proces om het vertrouwen van mijn vrouw opnieuw te winnen. Ik streef ernaar om Christus te volgen, om mijn vrouw en kinderen lief te hebben en te leiden en God te dienen daar waar Hij mij wil inzetten. Ik aanbid Christus opnieuw door Zijn liefde en Zijn offer voor mij te overdenken. God heeft mij gered uit een slavernij van 19 jaar! Ik dacht dat ik nooit echt vrij zou kunnen worden, maar Christus heeft mij echt bevrijd! En Hij kan ook jou bevrijden om, in Christus alleen, een overvloedig leven te leiden!
Mijn dochter is in december geboren, nadat ik in september mijn zonden aan mijn vrouw had beleden. Als gevolg van mijn belijden en de genezing en vergeving die wij ontvingen, besloten wij om haar tweede naam, die wij hadden bedacht, te veranderen. Nu is haar tweede naam Mercy (=ontferming) om ons voor altijd te herinneren aan Gods ontferming. Spreuken 28:13: ‘Wie zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn, maar wie ze belijdt en nalaat, zal barmhartigheid verkrijgen.’”
“Het komt te dichtbij. ik kan mij echt verplaatsen in de worstelingen van Jonathan, de leugens in zijn huwelijk, het niet goed communiceren en ook de verleiding om te liegen naar hen om je heen. Bedankt dat je jouw verhaal hebt gedeeld, Jonathan (en dank U, Jezus, voor genezing!). Ik wil graag leren van jouw situatie en mij ervan verzekeren dat ik een goede kijk op het kruis heb, voordat ik nog verder afglijd.”