Als een dienstknecht van zijn meester en diens familie hield, kon hij kiezen om in het huis van zijn meester te blijven en hem voor de rest van zijn leven te dienen. Dit was niet alleen een mondelinge overeenstemming of alleen maar een juridische overeenkomst. Als de slaaf uit liefde de keuze maakte om slaaf te blijven, dan werd zijn rechteroor ten overstaan van de rechters doorboord met een priem. Dit was een soort van “merkteken” om aan te geven dat deze dienstknecht aan zijn meester toebehoorde.
Stel je voor hoeveel deze slaaf van zijn meester moet hebben gehouden om bij hem te blijven en dit doorboren van zijn vlees te ondergaan. Stel je dit eens voor:
Een man, laten we hem Barzillai noemen, wordt een slaaf samen met de rest van zijn familie. Hij begint te werken voor een meester en hij leert hem en zijn familie kennen. Zij zijn goed voor hem en hij raakt gehecht aan hen. Dan, als de zes jaren voorbij zijn, zijn de meester en de slaaf zo gehecht aan elkaar dat ze bijna familie zijn. Barzillai maakt zijn verlangen bekend dat hij graag als dienstknecht in het huis van zijn meester wil blijven.
Op een dag neemt de meester zijn familie en de slaaf mee naar de rechters waar Barzillai duidelijk maakt wat hij graag wil. Hij uit zijn liefde voor zijn meester en diens familie en zegt dat hij graag als dienstknecht bij deze familie wil blijven. Vervolgens wordt hij meegenomen naar de deurpost, waar zijn oor wordt doorboord.
Stel je eens voor dat één van de kinderen van de meester dit ziet. Laten we hem Simeon noemen. Simeon weet dat Barzillai veel van zijn familie houdt en dat hij bij hen wil blijven. Hij kijkt dan ook heel aandachtig toe, als ze Barzillais oor tegen het hout houden. Hij ziet hoe de rechter de priem op zijn oor plaatst en dan slaat hij die met een grote hamer door het oor. De jonge Simeon ziet het gezicht van Barzillai van pijn vertrekken en dan ziet hij het bloed vloeien. Hij begrijpt het niet zo goed allemaal en daarom vraagt hij:
Simeon: Vader, waarom doen zij dit met Barzillai?
Vader: Zij hebben zijn oor doorboord om aan te geven dat hij ons toebehoort.
Simeon: Maar waarom moet zijn oor doorboord worden?
Vader: Ook al kon Barzillai in vrijheid gaan, toch hield hij zoveel van jou en mij en onze hele familie en daarom koos hij bij ons te blijven. Barzillai ging vrijwillig naar de deurpost en zijn oor werd doorboord, omdat God dat had gezegd. Hij wil dat alle mensen weten dat Barzillai ons toebehoort.
Simeon: Wauw, dan houdt hij echt veel van ons.
Vader: Ja, inderdaad en als jij ooit twijfelt aan zijn liefde voor jou, kijk dan naar zijn litteken. Bedenk dan hoe hij gebloed heeft en dan zul je je herinneren hoeveel hij van jou houdt.
Vraag 7: Zie jij het Evangelie in dit verhaal van Exodus 21? Deel hier jouw gedachten met ons:
Log in / maak een account aan om u in te schrijven of verder te gaan waar u gebleven was.
Patrick schrijft: “Als we ooit getwijfeld hebben aan Christus’ liefde voor ons, dan hoeven we alleen maar te kijken naar het kruis. Woorden zijn soms goedkoop, maar wat Chrsitus aan het kruis heeft gedaan, laat duidelijk zien wat de diepte en intensiteit van Zijn liefde voor jou en mij is!”
Vas schrijft: “Het Evangelie is nog groter, omdat Jezus – de Meester – een slaaf werd voor ons en Hij voor ons doorboord werd, zodat wij aangenomen mochten worden als slaaf, maar niet alleen als slaaf, maar als een zoon en dochter! In één woord: ongelofelijk!”
Daniel schrijft: “Het is geweldig om te zien hoe de Bijbel vol is met het goede nieuws. Ik moet nu ook denken aan hoe in Jesaja al staat dat Jezus doorboord werd, omdat Hij zoveel van mij houdt.”