Jannik schrijft: “Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin, had fijne en goede ouders en twee oudere broers. Ook al leerden mijn ouders mij veel over goed gedrag en goede normen en waarden, het goed omgaan met een pc was niet één van deze dingen. Zolang als ik mij kan herinneren, waren mijn broers echte gamers. Als hun jongere broer stond ik vaak te kijken en zag hoe zij speelden en op de kleuterschool begon ik hetzelfde te doen. Natuurlijk speelde ik toen nog niet zoveel, maar daar zou het uiteindelijk wel op uitdraaien. Daarnaast begon ik mijzelf al op zeer jonge leeftijd te bevredigen. Ik weet niet meer hoe ik daarmee bekend werd, maar ik weet wel dat ik al op mijn 6e of 7e daarmee ben begonnen. Toen ik 7 was, wist ik dat er zoiets bestond als hemel of hel en dat ik een groot zondaar was die vergeving nodig had. Dus bad ik om vergeving door Jezus Christus. Ik weet niet of dat gebed echt was en of dat het aanvaard werd of niet. Het kan echt zijn geweest, omdat ik namelijk een zeer gevoelig geweten had. Aan de andere kant kan het ook niet echt zijn geweest, omdat ik niet echt leefde zoals de Bijbel dat van mij vroeg.
Vanaf mijn 11e begon ik steeds meer te gamen. Maar waarom ik dat nu zeg? Ik denk omdat een gamer altijd meer in contact komt met veel gevaarlijkere en slechtere dingen op het internet. Dat was voor mij in ieder geval wel zo. Ongeacht welk filter er op mijn pc zat, vroeg of laat ging ik op zoek naar zondige afbeeldingen en pornografische filmpjes. Ik deed dat alleen nog niet op heel regelmatige basis. Het was voor mij overduidelijk dat het zondig was en dat ik mijzelf daarmee vernietigde. Het duurde niet lang of ik sprak hierover met mijn vader en ik vertelde het hem elke keer dat ik viel. Ik weet dat ik gezegend ben met zo’n vader. Toen ik 13 of 14 was, beleed ik het aan een goede vriend van mij, die hetzelfde deed als hij in zonde viel.
De dingen begonnen te veranderen toen ik 14 of 15 werd. Mijn broers stopten met gamen en omdat zij voor mij toch een groot voorbeeld waren, zette dit mij aan het denken. Mijn broer, die 4 jaar ouder was, kwam naar mij toe en vertelde mij dat hij graag had gewild dat hij dit besluit veel eerder had genomen. Hij zei dat hij zijn leven had verspild en hij had gelijk. Ik had een groot gevoel van leegheid als ik op bed lag. In die tijd was ik nog steeds aan het gamen en God had niet de eerste plek in mijn leven. Er waren momenten dat ik meer dan 5 uren per dag gamede. Gedurende die perioden viel ik telkens weer voor onreinheid. Dus, toen mijn broer dit tegen mij zei, wist ik dat hij gelijk had.
Dat was het moment waarop ik mijn Bijbel echt ging lezen. Ik stopte met gamen en begon met bidden. De grote verrassing was dat ik echte vreugde had, toen ik dat deed. Ik begon een echte relatie met Jezus Christus te krijgen. Ik besefte dat Hij de Man was Die mij onvoorwaardelijk liefhad. Ik was mij er heel erg van bewust dat ik Zijn vergeving niet verdiend had, de vergeving die Hij aan het kruis had verdiend. Mijn schuld en schaamte verscheurden mij vaak, maar ik wist en weet dat ik vergeven ben.
Vanaf dat moment zondigde ik nog steeds door te kijken naar pornografische filmpjes of schunnige afbeeldingen. Ik vocht hier wel tegen, maar was nooit in staat om deze zonde te doden. Voordat ik met deze cursus begon, werden de dingen erger. Ik viel om de week bij de geringste verleidingen. Als ik in een tijdschrift een vrouw zag met een bikini, was dat al genoeg om te vallen.
Dus begon ik met deze cursus en ik ben hier erg dankbaar voor. De laatste keer dat ik viel, is 2,5 maand geleden. De reden hiervoor is dat ik de Heer echt centraal in mijn leven heb gesteld. Het draait allemaal om Hem en ik zie nu echt in dat ik zonder Hem tot niets in staat ben. Een leven samen met Jezus is het beste wat ik mij kan voorstellen. Ik zie zo uit naar de dag dat ik kan trouwen met een vrouw en haar kan zeggen: ‘Jezus heeft mijn leven rein gemaakt. Jij bent de enige vrouw waar ik naar wil kijken.’ Kun jij je voorstellen hoe blij ik nu ben, omdat ik aan Jezus toebehoor? Ik hoop dat jij dit ook kunt zeggen.
Nog een ding: Ik heb God gevraagd om alle plaatjes en filmpjes uit mijn geheugen te wissen en dat heeft Hij gedaan. Ik wil dat nu niet doen, maar als ik zou terugdenken aan alles wat ik heb gezien, dan zou ik mij zeker 5-15 pornografische filmpjes kunnen herinneren waar ik ooit naar heb gekeken. Op een bepaald moment werd ik verleid om terug te denken aan die smerige afbeelden, maar het lukte simpelweg niet. Er is hoop en echte vrijheid in Christus. Ik dank God, nu en voor eeuwig.”