Les 19. Gered om gemeenschap te hebben (deel 1)
Getuigenis en vraag 12
Getuigenissen van vrijheid
Ethan's Getuigenis
Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin. Het was een warm gezin om in groot te worden. Mijn ouders hielden van mij en leerden mij hoe ik als Christus kon leven. Uiteindelijk ontdekte ik pornografie en zelfbevrediging. Ik denk toen ik naar voortgezet onderwijs ging. In het begin voelde het niet als iets wat fout was, maar het werd meer en meer een gewoonte en ik begon mij er steeds ongemakkelijker over te voelen. Dat was op het moment dat ik serieuzer bezig ging met mijn geloof.
Gedurende de periode dat ik naar voortgezet onderwijs ging, ging het op en neer met mijn geloof, maar de worsteling met deze zonde bleef. Ik wist niet hoe ik mij hiertegen kon verzetten. Ik wilde mij eigenlijk ook niet verzetten. Dit ging door, totdat ik na het voortgezet onderwijs verder studeerde. Ik had meteen al een vriendin en “alles” was goed. Maar van binnen werd ik verscheurd; ik woonde op een plek waar de mensen mij vertelden dat wat ik deed, normaal was. Maar van binnen voelde het alsof ik bloedde, ik wist dat het verkeerd was.
Tijdens mijn studie werd ik onderdeel van een bediening waar ik regelmatig naar toe ging. Daar leerde ik Jezus en het zijn van een gemeenschap op een heel andere manier. Door deze gemeenschap leerde ik mijn mentor kennen. Hij werd een groot onderdeel van mijn leven en hij werd een van mijn beste vrienden. Door zijn leiding en een voortdurend verlangen om in Jezus te groeien, verbrak ik de relatie met mijn vriendin en beleed ik mijn zonden, als het ging om pornografie. Ik weet nog goed hoe ik mij toen voelde, ik was zo opgelaten om het aan hem te vertellen, maar hij was vol van genade voor mij. Wij hebben een goed en lang gesprek gehad, hij deelde zijn eigen worstelingen met hetzelfde en hij beloofde mij te helpen.
De volgende keer kwam hij terug met een tweetal schriften met daarin de papieren versie van SCF 1.0 (SCF 2.0 bestond toen nog niet). Gedurende de week gingen wij hier samen doorheen en kwamen dan bij elkaar en spraken over wat wij geleerd hadden. Dit was de eerste keer dat ik de vrijheid proefde, nadat ik in zonde was gevallen. Ik heb alle 60 dagen gedaan en voelde mij uiteindelijk vrij. Ik ontmoette toen een geweldige vrouw en het leek allemaal perfect te gaan.
Toen kwam de zomer. Ik was alleen thuis. Ik viel iedere keer weer. Het ging een paar weken goed en dan viel ik opnieuw. Dit ging gedurende een jaar zo door. Ik bleef een tijdje vrij, soms wel 3 maanden, maar ook weleens 2 dagen en dan viel ik iedere keer opnieuw in de zonde. Dit was echt verschrikkelijk. Maar er was wel één verschil, ik was niet langer alleen. God had mannen om mij heen geplaatst naar wie ik toe kon gaan en die met mij konden zijn en voor mij konden bidden.
Uiteindelijk vond ik SCF 2.0. Ik schreef mij in en door de lessen en de hulp van mijn mentor heb ik nu in Jezus vrijheid gevonden. De diepte waarmee God ons heeft bevrijd, geeft mij nieuwe moed. Jezus heeft mij een nieuw leven gegeven en ik ben vrij! Ik ben nu echt vrij! Ik heb dit soort bevrijding nog nooit zo gevoeld. Zelfs tijdens de beste momenten heb ik Gods aanwezigheid niet zo gevoeld als nu.
Door deze cursus heeft Jezus mij gebroken en opnieuw opgebouwd. Ik ben zo dankbaar en mijn leven is echt veranderd. Ik vind gedurende de dag vreugde, omdat mijn vreugde in de HEER is!”
Vraag 12. Kun jij jezelf herkennen in dit getuigenis? Zo ja, hoe dan?
Log in / maak een account aan om u in te schrijven of verder te gaan waar u gebleven was.
Harold schrijft: "Ja heel erg veel. Ik heb zo lang geprobeerd om een goed "christelijk" leven te leiden, maar niemand kende mijn strijd. Niemand wist dat ik een slaaf was van seksuele onreinheid. Ik had altijd goede voornemens om door mijn eigen wilskracht van deze zonde af te komen, maar ik faalde iedere keer weer. Het is pas nu dat ik mij geliefd voel door God en dat het ook anders is geworden. Door de naam van Jezus word ik steeds meer bevrijd van deze gevangenis en door Hem zal ik niet weer terugkeren in de duisternis."