Ik ben niet als christen opgegroeid en toen ik bijna klaar was met middelbaar onderwijs, was ik een toegewijde atheïst, altijd bereid om het christendom aan te vallen waar het mogelijk was. Zoals je kunt verwachten, had ik geen morele grenzen en was mijn leven vol van drugs en alcohol, seksuele onreinheid en pornografie.
Toen ik nog maar net op het middelbaar onderwijs zat, kwam ik al in aanraking met pornografie. Een vriend van mij liet mij de 'voorraad' met tijdschriften van zijn vriend zien. Zoiets had ik nog nooit eerder gezien en ik was er meteen door in beslag genomen.
Toen ik naar de universiteit ging, begon de Heilige Geest in mijn hart te werken. Ineens werd ik onverklaarbaar aangetrokken tot Jezus. Mijn voormalige vijandigheid was weg en ik ondervroeg iedereen die ik kende wat het inhield om gered te zijn. Maanden later gaf ik mijn leven aan Jezus.
Mijn leven werd op allerlei manieren radicaal anders. Alles was anders. Niet langer meer drugs en alcohol, geen wild leven meer, maar mijn leven werd gevuld met gebedsbijeenkomsten, Bijbelstudies, evangelisatie en christelijke gemeenschap. Maar een ding bleef bestaan, ik hield vast aan pornografie.
Ik praatte dit goed met dat ik het niet langer nodig zou hebben als ik getrouwd zou zijn, dus tot die tijd was het een noodzakelijk kwaad. Maar toen ik op mijn 23e trouwde, ontdekte ik dat het niet zo gemakkelijk uit te roeien was. Ik had altijd gedacht dat seks binnen het huwelijk zo bevredigend zou zijn dat pornografie niet langer nodig was.
Nou, dat was absoluut niet het geval. Pornografie werd niet onnodig, in feite drong het steeds dieper in mijn leven door. Het kwam meer en meer in de plaats van mijn vrouw, die niet begreep waarom mijn verlangen naar haar minder werd. Zij vond mijn tijdschriften, wat zowel haar vertrouwen in mij als haar zelfbeeld vernietigde.
Gedurende zoveel jaren speelde ik een kat-en-muisspel. Ik was mij voortdurend aan het verstoppen, was altijd stiekem, maar zij heeft het altijd geweten. De afstand tot God werd groter en groter. In mijn hart had ik het beeld van een zwemmer die langzaam maar zeker meer en meer van het strand verwijderd raakte. Dat is hoe het voelde, zo ver weg van God en geen kracht om terug te komen.
Jaren gingen voorbij en ik ontdekte ondertussen pornografie op het internet. Het was schokkend en zo gemakkelijk om eraan te komen. Wat eens een gewoonte was, werd nu een obsessie. God was niet meer te vinden in mijn leven.
Maar God brak door. Na 18 jaar huwelijk kregen wij ons eerste kind en dat was een levensveranderende ervaring. Wij werden overweldigd door Gods genade en liefde en wij droegen ons leven opnieuw aan Hem op. Wij vonden een geweldige kerk en ons geloof kwam tot bloei. Ik nam afstand van pornografie en trok duidelijke grenzen, zodat ik die uit mijn leven kon houden.
Zo gingen een aantal jaren voorbij waarin ik niet keek naar pornografie, maar ik hield het alleen maar bij mij vandaan. Ten eerste vertrouwde ik alleen maar op eigen kracht en kundigheid om mij niet over te geven aan pornografie en niet op Gods kracht.
Ten tweede was mijn benadering wettisch als die van een Farizeeër. Ik was niet op zoek naar reinheid van hart en verstand, mijn enige zorg was dat ik geen pornografie keek. Maar mijn verstand was gevuld met onreine gedachten en begeerten. Ik probeerde niet eens om mijn zondige gedachten af te kappen, omdat ik het idee had dat het zo goed ging. Ik was vol eigen rechtvaardigheid, denkend dat ik beter was dan de meeste mannen, omdat ik niet naar pornografie keek. Ik zocht mijn eigen gestelde grenzen steeds meer op.
Het is geen verrassing dat mijn kaartenhuis in elkaar stortte, toen ik opnieuw pornografie ging kijken. Stukje bij beetje kwam de slavernij aan de zonde mijn leven weer in. Ik probeerde iedere keer opnieuw te stoppen, maar niets lukte. Ik voelde mij steeds slechter, vooral nu dat ik een christelijk leven leidde. Ik voelde mij zo hypocriet.
Voor de eerste keer was ik zo bang geworden dat ik werkelijk niet in staat zou zijn om te stoppen. Het voelde alsof ik voorbij een punt was gegaan en er geen weg terug meer was. Ik was voorbij de grenzen van Gods genade gegaan. Hij had mij uiteindelijk opgegeven.
Toen ik met deze cursus bij Setting Captives Free begon, had ik hoop maar was niet optimistisch. Ik wilde dat dingen anders werden, maar wist niet wat ik nog meer kon doen. Ik was iedere keer opnieuw gevallen en dat al jaren.
Maar toen ik begon met deze cursus, sprak God opnieuw tot mijn hart. Ineens begreep ik dat ik op JEZUS alleen moest vertrouwen – wat Hij voor mij aan het kruis en door Zijn opstanding tot stand had gebracht – en dus niet langer op mijzelf. Ik besefte dat ik mij nóóit volledig aan Hem had overgegeven. Nog niet eerder had ik Hem alles gegeven, ik had altijd iets achtergehouden. Altijd had ik een bepaald zondig gedeelte instandgehouden voor mijzelf. Ik had nooit geprobeerd om reinheid in mijn gedachten en verstand te vinden. Het was geen wonder dat al mijn hartstochtelijke verlangens uiteindelijk leidden tot zonde en gebondenheid.
Maar God zij geloofd, Hij heeft mij verlost. Ik zag dat Jezus niets achtergehouden had, maar Zichzelf aan het kruis volledig had gegeven. Zo gaf ik mijzelf ook over. Voor de eerste keer blijf ik nu werkelijk in Christus. Elke dag opnieuw en op elk moment van de dag. Als ik in de Geest wandel, dan voel ik de liefde en kracht van Christus.
Ik vul mijn hart en gedachten met Jezus en vlucht weg van de zonde. Als verleidingen komen, dan houd ik mij onmiddellijk aan Jezus vast en omarm Hem. Nog nooit heb ik zo’n vrijheid gevoeld. Nu pas besef ik wat echte vrijheid is, vrijheid om NIET te zondigen.
Niet langer voel ik mij verdoemd of veroordeeld, ik zie dat Jezus aan het kruis in mijn plaats verdoemd en veroordeeld is. Nu voel ik Gods liefde en genade die over mij uitgestort worden. Alle eer aan God. Eindelijk ben ik thuisgekomen.
David schrijft: “Ik herkende dat heel goed dat het moeilijk is om pornografie los te laten, ondanks dat je christen bent en weet dat het zonde is. Het is een gevaarlijke gedachte dat het een ‘noodzakelijk kwaad’ is. ‘Hij die trouw is in weinig, is ook trouw als het veel is. Hij die ontrouw is in het kleine, is dat ook als het veel is.’ Dat is de gedachte die iedere keer in mijn hoofd omging. De kleine dingen doen ertoe, het is een hellend vlak, zeker als het gaat om de reinheid van mijn hart. Ook zijn beschrijving van het ver weg zijn van God, zou ik precies zo beschreven hebben.”
John schrijft: “In veel van wat ik gelezen heb, herken ik mijzelf, vooral het idee van echte angst en hopeloosheid, het voor een tijdlang vrij te zijn geweest en dan weer terug te zijn bij af, dat vrijheid nooit echt mogelijk was – dat je voorbij een punt komt en er geen weg terug meer is. Ook herkende ik mijzelf in de houding als die van een Farizeeër. Zelfs nu, zover al in de cursus, heb ik nog steeds het idee van reinheid van hart in mijn hart opgenomen, zodat het mijn gedachten ook verandert. Nog steeds ga ik uit van het idee dat ik ‘zoveel dagen vrij ben’. Ik heb geen porno gekeken, dat is goed. Ik heb niet gemasturbeerd, dat is goed. Met andere woorden: gedrag. Dat is waarom deze les over heilig leven zo belangrijk is; hij daagt niet alleen de uiterlijke dingen uit, maar kijkt ook naar wat er onder de oppervlakte leeft, het gaat om het leven in de geest, rennen naar Jezus en vernieuwing van mijn gedachten – dat is allemaal zo belangrijk – en ik sta aan het begin van deze reis. Bedankt voor dit getuigenis – het heeft mij echt duidelijk aan het denken gezet.”