Les 35. Van dood naar leven

Getuigenissen van hoop

Hal's getuigenis

“Ik was tien jaar, toen ik in Christus ging geloven. Ik wist dat ik een zondaar was en dat Christus voor mijn zonden aan het kruis was gestorven. Er was geen enkel moment van twijfel in mijn hoofd dat ik gered en vergeven was. Echter, ik wist niet dat het kruis een kracht had die gedurende mijn leven zou blijven doorwerken, dat het niet alleen de plaats was waar ik werd gered, maar ook de plaats waarheen ik zou moeten gaan om voortdurend geheiligd te worden. Toen ik opgroeide, geloofde ik dat Jezus mij had gered en dat het mijn taak was om een christelijk leven te leiden. Als tiener werd ik blootgesteld aan pornografie en de satan kreeg vat op mijn hart en weerhield mij ervan om een man naar Gods hart te worden. Gedurende de middelbare school, de universiteit en een heel deel van mijn volwassen leven was ik leider in mijn jeugdgroep en in mijn kerk, maar ik werd nog steeds constant gegijzeld door pornografie en onreinheid. Niet een keer kwam ik bij het kruis terug voor kracht om mijn zonden te overwinnen, omdat ik niet wist dat dat kon. Ik deed zo goed mogelijk mijn best om in mijn eigen kracht vrij te komen, maar het was nooit genoeg. Uiteindelijk viel ik toch weer. Het afgelopen jaar werd een aantal van mijn zonden publiek en het heeft mij veel gekost. Ik verloor mijn baan als onderwijzer en veel van mijn familie. Ik was echt aan het einde van mijn Latijn gekomen en had geen idee wat ik nog kon doen. Ik had Christus vertrouwd in mijn redding en had mijn best gedaan om Hem te volgen, maar ik had gefaald. Een van mijn voorgangers herinnerde mij eraan dat Jezus van alle zonden wist die ik mijn hele leven had gedaan en dat Hij desondanks voor mij was gestorven. Hij had niet alleen de zonden vergeven die ik tot op dat moment had gedaan, maar ook alle zonden die ik nog niet eens had begaan. Dat gewicht drukte zwaar op mij en voor de eerste keer kreeg ik een diep besef van wat Jezus echt had gedaan. Mijn vrouw en ik gingen naar een hulpverlener voor ons huwelijk en zij beval mij aan om een vriend van haar te ontmoeten. Hij moedigde mij aan om Setting Captives Free te gaan volgen. Het was de eerste keer dat ik inzag dat ik elke dag weer naar het kruis moest gaan en dat God mijn hart wilde veranderen om te verlangen naar wat Hij doet. Ik hoef niet langer mijn best te doen om een rechtvaardig leven te leiden. Ik hoef alleen maar terug te gaan naar het kruis, te herinneren wat Jezus allemaal daar voor mij heeft gedaan en Hem te vragen om mij te veranderen in een man naar Gods hart. De laatste paar maanden heb ik Zijn aangezicht gezocht op een manier zoals ik dat nog nooit eerder had gedaan. Het gevolg is dat ik een betere man en vader ben geworden dan dat ik ooit ben geweest. Er zijn nog steeds moeilijke dagen en moeilijke gesprekken die wij voeren, maar ze zijn het meer dan waard. Elke dag ga ik terug naar het kruis en God geeft mij de genade en de barmhartigheid en de kracht om elke dag door te gaan. Hij verandert mij stukje bij beetje. Zijn verlangens worden mijn verlangens en ik probeer niet meer om op eigen kracht rechtvaardig te leven.”

Peter schrijft: “Ik herken mijzelf hierin. Ik moet denken aan een opmerking die Tim Keller maakte over een besneden hart: “Het hebben van een besneden hart is dat je wilt doen wat je moet doen.” Ik zie dat ook bij Hal als hij nadenkt over het Evangelie. Ik bid voor mijzelf dat ik ook een besneden hart mag krijgen – ik voel dat het eraan komt …”

Jonathan schrijft: “Dit ben ik. Ik had mij ook niet op het Evangelie gericht en op de kracht die daarin elke dag beschikbaar is. Ik heb veel geleden en verloren vanwege mijn zondige keuzes, maar God vernieuwt mij elke dag. Hij laat mij steeds meer op Jezus lijken. Zijn verlangens worden mijn verlangens.”