In de pot zat geen gif meer. God had een wonder verricht, of niet? Hij gaf om Zijn volk en verlangde ernaar om hen te helpen met hun probleem en Hij zorgde voor een oplossing, zodat zij konden eten en leven.
Maar denk hier eens goed over na: door meel toe te voegen, dat wil zeggen: door het toevoegen van een stof, verrichte God een wonder en verwijderde Hij al het gif en de dood uit de pot en liet soep achter die leven gaf. Misschien dat het meel alle gif naar zich toezoog, zodat de soep weer eetbaar werd en leven zou geven aan de profeten.
Beste student, wij moeten eraan gewend raken om alle verhalen in de Bijbel in de context van het grotere verhaal van de Bijbel te zien. Wij moeten leren om zo onze Bijbels te begrijpen zoals Jezus dat deed (Lukas 24:27), en Filippus dat deed (Handelingen 8:35) en Paulus dat deed (1 Korinthe 2:2) en ga zo maar door. De grotere context is dat wij het Evangelie in al deze verhalen zien. Dus wat leert dit Bijbelgedeelte ons? Gaat het alleen maar over het maken van soep? Of is het een verhaal over een survival in de woestijn en hoe je die kunt overleven? Natuurlijk niet. Wij weten dat elk gedeelte in Gods Woord door God daar neer is gezet om het werk van Zijn Zoon te laten zien, zodat wij door het lezen veranderd mogen worden naar Zijn beeld. Via deze link (Engels) kom je op een pagina die laat zien dat elk Bijbelboek op Jezus wijst en dat is dan nog maar het begin! Laten wij dan met deze waarheid in ons achterhoofd dit verhaal gaan bestuderen. Wat wil dit gedeelte over de giftige soep en het meel dat de dood wegneemt, ons nu leren? Allereerst kunnen wij hiervan leren dat wij niet in staat zijn om alle zonden uit ons leven weg te doen door simpelweg te proberen ze een voor een te verwijderen. Voor deze profeten was het ook onmogelijk om het gif uit de soep te verwijderen door te proberen om elk stukje gif eruit te halen. Dat werkt gewoon niet. Zonde zit in ons hele wezen (Jesaja 1:6). Het dringt in alle delen van ons leven door of wij ons ervan bewust zijn of niet. Zonde is net zoals de strepen van een tijger of de vlekken van een luipaard. Ze zijn onderdeel van het DNA van dat dier. Een luipaard is niet in staat om zijn vlekken te verwijderen, ongeacht de hoeveelheid water waarmee hij zich wast – die vlekken zijn een onderdeel van het luipaard!
Kan ook een Cusjiet zijn huid veranderen, of een luipaard zijn vlekken? Zou ook u dan goed kunnen gaan doen, gewend als u bent om kwaad te doen?
Jeremia 13:23
Vraag 5. Met wat wordt ons “gewend (zijn) … om kwaad te doen” vergeleken in Jeremia 13:23?
Log in / maak een account aan om u in te schrijven of verder te gaan waar u gebleven was.
Als wij uit gewoonte zondigen (als wij “gewend (zijn) om kwaad te doen”), dan zijn wij net als het luipaard met zijn vlekken. Dat luipaard kan zijn vlekken niet wegpoetsen en geen enkele menselijke inspanning zal in staat zijn om ons te veranderen, om ons onze “zondevlekken” te laten verliezen en dat wij dan “goed ... gaan doen”. Het volgen van een stappenplan werkt niet, continue blijven poetsen en werken om elke vlek te verwijderen zal op niets uitlopen. Zonder een wonder van genade zal er geen echte en blijvende verandering zijn voor ons die gewend zijn om kwaad te doen (zondigen uit gewoonte).
Beste student, heb jij ooit gevoeld dat pornografie jouw leven had overgenomen of dat het een smerige vlek op jouw ziel achterliet? Alsof seksuele onreinheid helemaal vermengd was met wie jij bent? Ik in ieder geval wel! Mijn gedachten werden volledig in beslag genomen door onreine gedachten; mijn fantasie was altijd bezig met zondige dingen te bedenken en ook mijn dromen zaten vol met onreinheid. Dit was, omdat ik mij voedde met gif. Continue vergiftigde ik mijzelf aan de toog van de duivel met al zijn pornografie.
De wereld wil ons dan wel heel graag bezig laten zijn met elke individuele zonde. Wat "triggert" ons? Wat is de "reden" waarom wij ons "aan deze of die zonde overgeven"? Is het woede? Ongeloof? Begeerte? Wat voor plan moeten wij opstellen om dit in de toekomst te voorkomen? Dat is het standaard psychologische model dat ons vandaag de dag aangeboden wordt.
Maar dat is allemaal werelds denken. Dat is proberen je te richten op een enkele zonde. Om ons te overtuigen dat wij “een verslaving hebben”. Dat het met de rest van ons leven wel goed zit en dat alleen deze ene “verslaving” ons probleem is. Maar dit is zo ver bezijden de waarheid.
De waarheid is dat wij geen verslaving hebben, maar dat wij zondigen tegen God en in opstand tegen Hem zijn. Er is een groot verschil tussen deze twee. Wij moeten deze waarheid leren begrijpen: niet dat wij “een verslaving hebben”, maar in plaats daarvan dat wij zondigen, opstandig zijn, kwaad doen in de ogen van de Heer. Zoals wij dat in Jeremia 13:23 lezen: “Kan ook een Cusjiet zijn huid veranderen, of een luipaard zijn vlekken? Zou ook u dan goed kunnen gaan doen, gewend als u bent om kwaad te doen?” Dit is de uitspraak die wij ter harte moeten nemen: “gewend (zijn) om kwaad te doen.” Opstandig. Zondig.
Waarom maken wij dit onderscheid? Wat is er mis met dit psychologische model? Het verschil zit in zowel de “diagnose” als in de “oplossing”. Laten we naar beide kijken:
Allereerst: de diagnose. Het psychologisch model, uitgaande van de veronderstelling dat wij goede mensen zijn die alleen maar op één gebied te maken met hebben met een “verslaving”, richt zich ook op dat ene gebied en probeert ons de “oorzaak” te laten ontdekken om daarmee dan te zeggen dat, als wij de “oorzaak” aanpakken, we dan ook “niet langer handelen naar onze verslaving”. Op die manier hebben wij de vlekken van het luipaard succesvol weggepoetst.
Maar dit gaat voorbij aan de werkelijkheid die wij in het verhaal dat wij vandaag bestuderen, zien, namelijk dat de zonde, net als het gif in de pot, helemaal ons bestaan heeft doortrokken. Het is een onderdeel van ons DNA vanaf het moment dat wij in de schoot van onze moeders ontvangen zijn. Wij zullen nooit, en ik bedoel ook echt nooit, vrij worden door alleen maar naar één gebied te kijken, het een “verslaving” te noemen en dan de “oorzaken” proberen te vinden, zodat we dan niet langer meer “handelen naar onze verslaving”.
Als je het eens bent met deze waarheid, dan is er een aantal woorden die je het beste kunt schrappen. Je kunt die hier op ons forum vinden (Engels). Gods machtige oplossing is vele malen beter dan dit oude psychologische model. Voor alles laat het ons zien dat de zonde ons hele bestaan heeft doortrokken. Let er maar eens op hoe dit in dit Bijbelgedeelte onderwezen wordt:
Waarom wilt u nog meer geslagen worden? U gaat gewoon door met uw afvalligheid. Heel het hoofd is ziek, en heel het hart is afgemat. Vanaf de voetzool tot het hoofd toe is er geen gezonde plek aan: wonden en striemen en gapende wonden, niet uitgedrukt, niet verbonden, en niet met olie verzacht. Uw land is een woestenij, uw steden zijn met vuur verbrand, uw bouwland – voor uw ogen eten vreemden het op; het is een woestenij, als door vreemden ondersteboven gekeerd.
Jesaja 1:5-7
Vraag 6. Lees eens aandachtig de gevolgen door die onze opstandigheid volgens Jesaja 1:5-7 oplevert. Hoe laat dit gedeelte de omvang van zonde zien? Hoe laat het zien dat de zonde zich een weg baant door ons hele leven?
Log in / maak een account aan om u in te schrijven of verder te gaan waar u gebleven was.
Zie je hoe onze “afvalligheid” totale eenzaamheid en vernietiging tot stand brengt? Het hele hoofd is ziek; dat wil zeggen: al onze gedachten zijn een totale puinhoop! Ons hart is afgemat; dat wil zeggen: al onze passies en verlangens zijn opgesloten in de zonde. Van de voetzool tot het hoofd toe is er geen gezonde plek meer; dat wil zeggen: wij zijn door en door verrot. Ons “land is een woestenij”, zonde heeft ons hele landschap verwoest. Onze “steden zijn met vuur verbrand”, ons “bouwland … eten vreemden op”; dat wil zeggen: ons hele leven ligt in puin. Elke gedachte, elk verlangen, elke relatie, onze baan, elk deel van ons leven wordt een puinhoop.
Moby schrijft: “Het verhaal van de schrijver is ook het mijne. Ik zat opgesloten in een web van zonde. Al mijn pogingen (en dat waren er veel) om mijn zonde uit te vegen liepen op niets uit. Ik heb zelfhulpboeken geprobeerd. Ik heb naar opnames geluisterd. Ik heb diverse psychologische programma’s geprobeerd die mij soms € 60 per maand lieten betalen, maar ook dit had geen succes. Ik werd volledig in beslag genomen door mijn zondige gewoonten. Het was eenvoudigweg wie ik geworden was. Totdat ik de kracht in het Evangelie begon te ontdekken.”
Zie jij het verschil tussen de omschrijving van de wereld, “goede mensen met een verslaving”, en Gods Woord? Als jij dat doet, mag ik jou dan ook aanmoedigen om de diagnose die de wereld stelt, volledig te verwerpen? Mag ik jou daarbij aanmoedigen om niet langer te spreken over “verslaving”? Je krijgt dan namelijk een verkeerd beeld van jouw zonde en opstandigheid.
Gebruik in plaats daarvan Gods Woord, namelijk “afvalligheid” of “gewend (zijn) kwaad te doen”. Als je dan denkt aan het woord “afvalligheid”, bedenk dan hoe dit jou vanaf je hoofd tot je voetzolen ziek heeft gemaakt, hoe het jouw inwendige leven volledig in beslag heeft genomen en jouw hele wereld verwoest. Met andere woorden: alles wat jij bent en wat jij doet.
Het psychologisch model is aantrekkelijk, omdat het ons ons niet zo slecht laat voelen over onszelf. Ik ben een goed persoon, ik heb alleen maar een verslaving. Dat is waarom het zo populair is. Maar het is ook een regelrechte leugen, een waanbeeld en niet de werkelijkheid. Het zou zoiets zijn als zeggen: “deze soep is goed, zij heeft alleen maar een of twee vergiftigde stengels in zich”, niet beseffend dat het gif al door de hele soep getrokken is en dat er niets dan de dood in de pot zit (2 Koningen 4:40). Laten we nu gaan kijken naar Gods oplossing en geneesmiddel.