Les 41. De veranderende kracht van onderdompeling

Getuigenissen van hoop

Gabriel's getuigenis

Zoals zoveel andere jongens van mijn leeftijd, kwam ik porno via het internet tegen, toen ik thuis was. Ik was toen zo’n 12 jaar oud. Ik wist dat het fout was (ik was in de kerk grootgebracht), maar het maakte mij niet uit – ik wilde meer. Nadat ik een aantal keren weer gekeken had, kwam ik op een punt dat ik doorkreeg dat ik geen controle meer had over wat er gebeurde! Dit ging door tot mijn 19e. Ik werd bitter en boos. Ik was boos op God, omdat ik Hem de schuld gaf dat Hij mij zo gemaakt had en mij vervolgens schuldig achterliet en ik vastgelopen was. Ik geloofde dat Jezus mijn zonden vergaf, maar ik was er klaar mee om Hem elke dag maar weer vergeving te vragen. Ik was doodsbenauwd voor Zijn terugkomst, omdat ik wist dat God niet met genegenheid naar mij zou kijken. Ik begreep eenvoudigweg het Evangelie niet en ik bleef vastzitten in zonde. Op een dag werd ik in de kerk (God zij geprezen voor de kerk) voorgesteld aan een vriend en mentor, die dat nu al vele jaren is, en toen ben ik begonnen met Setting Captives Free 1.0. Daardoor besefte ik dat ik verantwoordelijkheid moest nemen voor mijn zonde en God nederig moest smeken om mij de vrijheid te laten zien. En dat deed Hij! Ik beleed die dag mijn zonde aan mijn vriend en van binnenin veranderde er wat en ik was in staat om nee te zeggen tegen de verleiding, wat ik daarvoor niet kon. Ondanks alle jaren waarin ik Hem met minachting had behandeld, vergaf Hij mij genadig en gaf mij de kracht om vrijheid te vinden. Wat een geduldige God hebben wij! Maar het is een reis die vele jaren heeft geduurd, voordat ik op een punt kwam dat ik kon zeggen dat ik volledig vrij was. Het is nu al heel veel jaren geleden dat ik naar porno heb gekeken en mijzelf gemasturbeerd heb. Dat speelt nu niet meer. Ik ben getrouwd met een prachtige vrouw en ik ben God zo dankbaar dat de gewoontezonde niet langer op de loer ligt om mijn huwelijk te vernietigen. Ik kan dit alles nu eerlijk toeschrijven aan Jezus en Zijn werk in mijn leven. Nee, ik ben niet volmaakt. Ik heb eerlijk gezegd nog twijfels en voel soms sterke verleidingen. Ik heb het dus nog niet allemaal voor elkaar. Er zijn nog veel gebieden in mijn leven die onvolmaakt zijn of waarvan ik niet zeker weet of ik op die gebieden juist leef voor God. Maar ik weet dat Hij mij veranderd heeft en mij heeft vrijgemaakt. Ik vertrouw Hem dat Hij mij door Zijn Geest door het leven zal leiden en dat ik kracht zal vinden in Jezus en in het Evangelie.”

Mike B. schrijft: ”Ik kan mij op heel veel manieren met Gabriel identificeren. De bitterheid tegenover God, de hopeloosheid, het gevoel dat je volledig vastzit. De boodschap van het Evangelie niet begrijpen. Eerlijk gezegd, voelt het alsof ik dit nog steeds aan het leren ben. Ik heb de vrijheid die er in Christus is, geproefd. Ik heb de kracht gezien die Hij heeft in mijn leven, omdat het daarvoor leek, alsof Hij in mijn leven geen kracht had. Ik heb mijzelf vaak afgevraagd of Hij de kracht had om met mijn zonde af te rekenen of dat het een leugen was, misschien waar voor anderen, maar een leugen voor mij. Geen leuke plek om te zijn.”

Harris schrijft: “Toen ik jonger was, was ik vaak boos op God, omdat mijn moeder onder schizofrenie leed en ik vastzat in begeerten en porno. Porno en begeerten brachten zóveel lijden met zich mee, lijden van binnen, dat ik op een bepaald moment God daarvan de schuld gaf. Wat een bedrog. Ik zal nooit begrijpen hoe God Zich eronder voelt dat wij Hem de schuld geven, terwijl Hij de Enige is Die er echt iets aan heeft gedaan aan het kruis. Desondanks houdt Hij van mij en verlost Hij mij. Ik ben Zijn kind en Hij zorgt voor mij.”