“Op die dag” wordt er een bron geopend “tegen de zonde en tegen de onreinheid” en ook dat God “de namen van de afgoden zal uitroeien”. Op die dag zou Hij zowel Zijn volk reinigen als de afgoderij verwijderen.
Als Zacharia spreekt over “die dag”, dan wordt verwezen naar de dag waarover een paar verzen daarvoor is gesproken. In hoofdstuk 12 gebruikt Zacharia die uitdrukking “op die dag” zes keer, met als hoogtepunt vers 9 wanneer “Op die dag …”
“Maar over het huis van David en over de inwoners van Jeruzalem zal Ik de Geest van de genade en van de gebeden uitstorten. Zij zullen Mij aanschouwen, Die zij doorstoken hebben. Zij zullen over Hem rouw bedrijven, als met de rouwklacht over een enig kind; en zij zullen over Hem bitter klagen, zoals men bitter klaagt over een eerstgeborene.” (Zacharia 12:10).
“Die dag” is de dag dat Gods “enig kind”, Jezus, doorstoken werd aan het kruis. Het was op die dag dat de bron van reiniging geopend zou worden voor iedereen, dat God de afgoderij uit het land weg zou doen en de echte aanbidding van de Levende God zou herstellen.
Echte aanbidding komt voort uit de harten van mensen die zien en ervaren wat God voor hen heeft gedaan. Onder de wet (Exodus vers 20:3) beval God onze exclusieve aanbidding, maar het was niet het gebod dat ons in staat stelde om werkelijk te aanbidden. In het Evangelie zien wij wat God heeft gedaan, ervaren wij de kracht van Zijn liefde en dat zet ons ertoe aan en brengt ons bij aanbidding vanuit ons hart.
Als mensen zien hoe God voor hen werkt, wanneer zij Zijn kracht voor hen ervaren, dan worden zij gevuld met aanbidding. Met andere woorden: als jij weet dat God jouw zonde ziet, jouw tekortkomingen, jouw verloren jaren, maar dat Hij desondanks van jou houdt, dan brengt dat enige dankbaarheid in jouw hart. Als jij begrijpt dat dit niet komt doordat God naar jouw inspanningen kijkt, maar in plaats daarvan kijkt naar wat Jezus heeft gedaan, Zijn Zoon, dan begin jij je vrij te voelen en je wilt misschien tegen Jezus zeggen: “dank U!” Als jij ziet dat hoewel jij een zondaar was, dat wil zeggen op het moment van jouw leven waarin jij het diepst was gezonken, toen jij echt vastzat in de gebondenheid aan het bevredigen van de lusten van jouw vlees, toen jij keer op keer jouw toevlucht zocht tot beelden of onreine relaties om daarmee te ontsnappen aan de stress of dat jij je geliefd probeerde te voelen, dan was dat het moment waarop God koos om Zijn liefde aan jou te laten zien. Maakt deze liefde jou niet nederig en dankbaar voor Jezus? Hiermee wil ik zeggen dat zelfs, voordat jij ook maar een vinger uitstak om Hem te gehoorzamen, zelfs nog voordat jij in staat was om je tot Hem te keren, Hij Zich al naar jou keerde. Jij rende bij Hem vandaag, Hij kwam naar jou toe. Jij bleef rondhangen in jouw zonde, Hij hing aan het kruis voor jou. Jij leefde voor het plezier, Hij stierf voor jou. Maakt dat niet dat jij stilstaat en dat er enige aanbidding in jouw hart omhoogkomt voor Jezus?
Zie jij wat Hij voor jou aan het kruis heeft gedaan? Hoe Hij stierf voor jou, terwijl jij nog een zondaar was? Hoe Hij jou liefhad, toen jij nog je eigen gang ging zonder rekening met Hem te houden? Hoe Hij jou op het oog had, ook toen Hij ter dood gebracht werd? Zie jij dat? Zie jij Hem hangen in jouw plaats? Zijn leven voor jou uitstorten? Jouw dood sterven? Jou liefhebben op een onvoorstelbare manier? Als dat zo is, is dan niet jouw eerste reactie op zijn minst: “dank U”, maar eigenlijk meer om Hem met heel jouw hart te aanbidden?
Laten we deze waarheid (dat aanbidding voortkomt uit wat God voor ons heeft gedaan) zien in dit verhaal.
In Exodus 15 kunnen wij het verhaal lezen dat Israël door de Rode Zee ging over droge grond. Als zij allemaal veilig aan de andere kant aangekomen waren, stroomde de Rode Zee terug naar zijn oude plek; daarmee werden alle achtervolgers verzwolgen en wat deden zij, denk jij? Zij begonnen een aanbiddingslied voor de Heer te zingen? Waarom? Omdat de Heer een weg had gemaakt voor Zijn volk door de zee, Hij had Farao en al hun vijanden voor hun ogen vernietigd. “Ik zal zingen voor de HEERE, want Hij is hoogverheven! Het paard en zijn ruiter heeft Hij in de zee geworpen.” (Exodus vers 15:1). Gods volk ervoer de kracht van God en daarom aanbaden zij God met dit lied: “Uw rechterhand, HEERE, was heerlijk in macht; Uw rechterhand, HEERE, verpletterde de vijand.” (Exodus vers 15:6). Aanbidding komt uit Gods volk voort, als zij Gods kracht zien die aan het werk is voor hen.
Voor ons die geloven, is het Evangelie “een kracht van God tot zaligheid” (Romeinen 1:16-17). Als wij de kracht van het Evangelie ervaren, dat Gods rechterhand de vijand verplettert, dan is de logische reactie: aanbidding van God. Als God onze zonden vergeeft, als Hij de afgoden uit onze harten wegdoet, als Hij onze vijand de duivel vernietigt, als Hij ons Zijn kracht laat zien door ons te redden uit de gevangenschap, dan zijn wij vrij om Hem te aanbidden.
In mijn eigen leven heb ik vele jaren op eigen kracht geprobeerd los te komen uit de macht van de zonde en ik faalde vele malen. Het voelde alsof ik een grote mislukking was. Het voelde alsof de lust mijn “doorn in het vlees” was waar ik nooit van verlost kon worden. Het voelde alsof ik mijn ouders had teleurgesteld, dat ik mijn vrouw en kinderen teleur had gesteld, net zoals ik andere “goede mensen” teleur had gesteld. Ik stelde ook God teleur. Ik was gewoon kapot, een verliezer en voor altijd onwaardig.
Maar op Zijn tijd bereikte het Evangelie mijn hart en God zorgde voor een weg waarmee ik kon ontsnappen aan de slavernij. Aan het kruis had Jezus mij lief en gaf Hij Zichzelf voor mij als mijn Paaslam. Zijn dood heeft mij bevrijd uit mijn “Egypte”. Zijn dood is een bron van reiniging die geopend werd voor zondaars zoals ik. Aan het kruis heeft God de afgoden uit mijn hart verwijderd. Zijn dood was de betaling voor mijn schuld en Zijn opstanding rechtvaardigt mij voor God. God heeft mij niet alleen verzoend door de dood van Christus’ fysieke lichaam, maar Hij heeft ook de kracht gebroken van de zonde die teniet is gedaan en heeft deze gevangene bevrijd! Als gevolg daarvan komt de aanbidding voor deze grote God mijn hart binnen, Diegene Die mij tot in de dood liefhad en mij ook nu nog aanvaardt in al mijn gebrokenheid. Hij houdt van jou en aanvaardt ook jou!
Vraag 4. Als jij stilstaat bij alles wat Jezus voor jou aan het kruis en door Zijn opstanding tot stand heeft gebracht, ervaar jij dan ook aanbidding? Deel hier jouw gedachten over wat God voor jou heeft gedaan:
Log in / maak een account aan om u in te schrijven of verder te gaan waar u gebleven was.
Karen deelt met ons: “Ik ervaar aanbidding, ik weet en snap dat ik totaal onwaardig ben, dat ik zwak ben en dat Jezus’ kracht aan het kruis datgene is wat mij heeft gered en dat die kracht ook het enige is dat dat kan. Zij heeft mij gereinigd en stelt mij in staat om een leven van vrijheid te leven. Mijn hart is gevuld vanwege wat Hij voor mij heeft gedaan, wat God door Jezus voor mij heeft gedaan en ik ben zo dankbaar dat ik niet precies weet hoe ik het moet uitdrukken. Het vult mij van binnen en het loopt over, het is een onbeschrijfelijk gevoel.”
Michael schrijft: “Het is nog steeds verbazingwekkend te weten dat Jezus Zich vrijwillig heeft opgeofferd voor mij, zelfs nog voordat ik bestond. Ik voel mij zo dankbaar voor Zijn vrijwillige offer.”
Joe schrijft: “Ik zie ernaar uit om mijn leven nu en straks in de eeuwigheid door te brengen waarbij ik God aanbid voor wat Hij voor mij heeft gedaan. De liefde van God de Vader is groter dan ik kan begrijpen, dat Hij Zijn enige Kind wilde opgeven voor mij. De dood was de prijs voor mijn zonden en Jezus betaalde die prijs voor mij! Ook al wist Hij hoeveel tijd het voor mij zou kosten om tot Zijn Kruis te komen en te smeken om Zijn genade. Ik kan maar niet bevatten dat de God van al het geschapene zoveel zou denken van dit eenvoudige schepsel. Ik wilde zo graag dat mijn dankbaarheid nog groter zou worden om te beseffen hoeveel Jezus van mij houdt op het moment dat de slangen als het ware mijn tent weer inglijden. Dat ik herinner dat alles wat uit de mond van de slang komt, een leugen is en een val om daarmee de verkeerde aanbidding van mij te ontvangen. Heer, help mij om alleen U Die nooit een leugen spreekt, te aanbidden, U die mij alleen maar de waarheid geeft, U die er niet op uit bent om mij te vernietigen, maar juist om mij omhoog te trekken.”
Carnell schrijft: “Ja ik voel meer aanbidding op dit moment. Jezus heeft de schuld voor mij betaald die Hij niet verschuldigd was, omdat ik een schuld had die ik niet kon betalen. Dat is wat ik al die tijd in de kerk heb gehoord waar ik ben opgegroeid, maar toen ik het voor het eerst zelf ervoer gaf dat een onbeschrijfelijk gevoel. Het vroeg Zijn dood om de schuld voor mijn zonden te betalen en Jezus deed dit vrijwillig en met liefde; ik ben oprecht dankbaar en niets gaat mij tegenhouden om Hem te aanbidden.”
Moby schrijft: “Het feit dat ik verlost ben door de dood van Jezus, nog voordat ik geboren was, is iets wat ik waarschijnlijk pas begrijp als ik in de hemel ben. Het feit dat ik zo vaak gevallen ben (ik durf het niet meer te tellen) en toch, Hij vergeeft mij iedere keer dat ik val. Ik kan het dan ook niet laten om Hem de lofprijzing toe te roepen bij alles wat ik doe. Het is eenvoudigweg verbazingwekkend dat God in mij geïnteresseerd is tot op het punt dat Hij naar de aarde kwam om als mens te sterven voor mijn zonden. Nu zijn Zijn armen wijd open om mij uit te nodigen in Zijn aanwezigheid. Ik ben dankbaar, Heer Jezus, voor Uw liefde. Ik ben dankbaar voor de genade die U mij bewezen heeft. Ik kan u nooit terugbetalen, maar ik dank U.”
Mark schrijft: “Elke keer als ik stilsta en nadenk over wat Jezus aan het kruis en door Zijn opstanding tot stand heeft gebracht, dan kan ik niet anders dan Hem eren en prijzen. Zag je dat ik het woord stilstaan heb gebruikt? Het is gemakkelijk om op je lauweren te gaan rusten en maar door te blijven gaan in de waan van de dag, alvorens ik mijn ogen op het kruis richt. Maar als ik dat doe, als ik alle tijdelijke dingen van de wereld aan de kant leg, want zij zijn niet meer dan een damp, als ik stil ga zitten en mij voorstel dat ik omhoog kijk naar Golgotha en daar Jezus zie, Die werkelijk God is, Die Zich daar overgeeft om gemarteld te worden, dan val ik neer in aanbidding. Het is onmogelijk om hier twee seconden over na te denken en dan niet uit te breken in lofprijzing. Ten eerste heeft Hij mij geschapen, daarna nam Hij mijn straf op Zich zodat ik mocht opstaan in een leven van overvloed dat Hij voor mij heeft klaargelegd. Ervaar ik aanbidding? Ik moest verschillende keren stoppen tijdens deze reactie, omdat ik mijn aanbidding aan mijn Heer en Verlosser uit wilde roepen.”