“Maar nu, legt ook u dit alles af, namelijk toorn, woede, slechtheid, laster, en schandelijke taal uit uw mond.” (Kolossenzen 3:8).
De achterliggende redenen verschillen, maar wij zijn allemaal bekend met zondige toorn of woede. Landen voeren op allerlei manieren oorlogen – burgeroorlogen, koude oorlogen, handelsoorlogen, cyberoorlogen, enzovoort – aangevoerd door boze mensen die hongeren naar meer macht, geld of grondstoffen. Politieke partijen hakken uit woede zonder enige schaamte op elkaar in. Werknemers gaan over de rooie voor vermeende onrechtvaardigheden op hun werk en halen in woede uit. Woede op de snelweg voor medeweggebruikers die te langzaam, te snel en te roekeloos zijn of gewoonweg bot zijn, het komt overal voor. Kinderen krijgen driftbuien, broers en zussen vechten met elkaar, ouders verliezen hun controle, onze vrienden verraden ons.
Zondige toorn of woede is ook vaak te vinden in het lichaam van Christus. Discussies over doctrine en de uitleg van de Bijbel zijn er te over. Zelfs woede op God is niet ongewoon, zoals in het geval van Jona, die ziedend was op God, omdat God barmhartigheid toonde aan de Ninevieten die Israëls vijanden waren.
Het is een wonder, als wij de dag doorkomen zonder dat wij zondige toorn op een of andere manier tegengekomen zijn. Het is gemakkelijk om te herkennen. Zondige woede vindt haar oorzaak in ons vlees. Zij beschermt en dient het eigen ik. Zij komt op in een situatie van ongemak, schaamte of gekrenkte trots. Zondige woede bestraft en kleineert. Zij zoekt wraak, is ongeduldig, zelfrechtvaardigend en veeleisend. Zij is lelijk, zoekt de discussie op soms luide toon en leidt altijd tot verwoesting.
“Zo dan, mijn geliefde broeders, ieder mens moet haastig zijn om te horen, maar traag om te spreken en traag tot toorn. (20) De toorn van een man brengt immers geen gerechtigheid voor God teweeg.” (Jakobus 1:19-20).
De Bijbel maakt duidelijk dat zondige toorn of woede niet opbouwend is. Zij brengt geen gerechtigheid voort in onze levens of die van anderen. Maar wat kunnen wij doen, als de woede zich opbouwt tot een punt waarop zij tot uitbarsting komt? Is er een manier om “woedend” te zijn over zonde en de schade die zij berokkent, maar niet op een zondige manier daarop te reageren?
De wereld biedt oplossingen, zoals het zoeken van uitlaatkleppen voor jouw woede door je af te peigeren met lichamelijke oefeningen of in een kussen te slaan of tegen een boksbal. Zij biedt tips om rustig adem te halen en zo je woede af te laten koelen of eerst tot tien te tellen. Zij geeft suggesties om die dingen die jouw woede veroorzaken, in beeld te brengen (en deze ten onrechte te labelen met "triggers") en om een plan te maken om dit te voorkomen en jouw woede te beheersen. Hoewel deze aanbevelingen een bepaalde wijsheid lijken uit te stralen en jouw gedrag voor een bepaalde tijd aanpassen, hebben zij uiteindelijk niet de kracht om jouw hart te veranderen.
Maar door het kruis van Christus heeft God ons een weg gegeven: “Word boos, maar zondig niet;” (Efeze 4:26a). Als wij lijden onder onrecht en wij voelen dat de woede in ons opkomt, dan kunnen wij naar Jezus en Zijn kruis kijken en zien hoe God ons heeft gewroken door het kruis. Kijk naar het kruis van Christus en zie de afzichtelijkheid van de zonde en de toorn van God die Hij over Jezus heeft uitgegoten. Als jij naar het verschrikkelijke kruis van Christus kijkt, begrijp dan goed dat jouw eigen woede nooit de gerechtigheid tot stand kan brengen die te vinden is bij het kruis van Christus. Stem dan ook van harte in met het feit dat Gods woede genoeg is en sta toe dat Zijn vrede jou in beslag neemt en jouw hart en verstand tot rust brengt.