Welkom terug bij de cursus van Setting Captives Free, wij zijn opnieuw blij om samen met jou weer tijd door te brengen, waarin we meer leren over Gods genade in het Evangelie en zien hoe wij vrij kunnen zijn door het werk van Jezus, onze Redder.
In de laatste les hebben we stilgestaan bij de gedachte dat de natuur leegte verafschuwt en daarom moeten wij erop voorbereid zijn door vaak naar het kruis van Jezus Christus te gaan. Wij willen niet alleen bevrijd worden uit de gevangenschap van de zonde, wij willen ook die blijde ervaring dat wij door Jezus in beslaggenomen worden. Dit gebeurt alleen, als wij bewust tijd doorbrengen bij het kruis, als wij opkijken naar Jezus, als wij Zijn dood in onze plaats zien, als wij de verlossing zien die Hij gegeven heeft (Kolossenzen 1:13) en Zijn hart van liefde dat voor ons uitgestort is. Wij willen nu eerst kort naar het volgende Bijbelgedeelte gaan kijken:
Maar God zij dank: u was wel slaaf van de zonde, maar nu bent u van harte gehoorzaam geworden aan het voorbeeld van de leer waaraan u overgegeven bent. En, vrijgemaakt van de zonde, bent u dienstbaar gemaakt aan de gerechtigheid.
Romeinen 6:17-18
Vraag 1. Wat waren diegenen aan wie Paulus de brief schreef in Rome eerst volgens Romeinen 6:17?
Log in / maak een account aan om u in te schrijven of verder te gaan waar u gebleven was.
De Bijbel leert ons dat niet alleen zij die in Rome woonden en aan wie Paulus deze brief schreef, maar dat alle christenen, voorheen “slaven van de zonde” waren. Sommigen geloven dat Paulus hier alleen aan ongelovigen schrijft. Zij zeggen dat ongelovigen slaven zijn van de zonde, maar dat gelovigen slaven zijn van Christus. Maar ik ben van mening dat – net zoals de Israëlieten bij Mozes klaagden dat zij terug wilden keren naar Egypte en de slavernij liever dan hun moeilijkheden doorstonden (Exodus 14) – deze worsteling voor alle gelovigen geldt. Er zijn momenten in het leven van een gelovige waarbij hij/zij zo ver verwijderd is geraakt van de Waarheid dat hij/zij vergeet wie zijn/haar echte meester is en hij/zij leeft dan opnieuw als slaaf van zijn/haar eigen vlees en van de duivel. Maar deze tijd van zonde zal maar tijdelijk zijn, omdat God alle gelovigen elke keer opnieuw weer terugbrengt bij Hemzelf door het Evangelie. De verloren zoon was nog steeds een zoon van zijn vader, en ook al leefde hij te midden van de varkens in een ver land, op het moment dat hij terugkeerde naar huis, werd hij warm welkom geheten en hij mocht zich verheugen in de liefde van zijn vader. Ik weet nog zo goed dat ik gevangen zat in het “plezier van de zonde”, in het kijken naar pornografie, in het mij overgeven aan seksuele onreinheid en het bevredigen van mijn lichaam. Het was echte slavernij. Als mijn “meester onreinheid” mij opdroeg om mijn lusten te bevredigen, dan had ik maar te gehoorzamen. Ik móést mijn computer aanzetten en naar een bepaalde website gaan. Ik kon mijn best doen om dit tegen te houden, maar net als een slaaf had ik niet de kracht om dit voor langere tijd vol te houden. Het lukte me hooguit 3 weken tot een maand, voordat ik weer toegaf. Ik was een slaaf van de zonde.
En gedurende de jaren kwamen wij erachter dat deze “vrijheid” van “3 weken of een maand” het maximum was dat onze vorige “meester” ons toestond om op eigen kracht vol te houden. Hij had ons aan de lijn en wij gingen dan een paar weken door en dachten vrij te zijn en het achter ons gelaten te hebben, om te ontdekken dat hij ons weer terugtrok en dat wij weer opgesloten zaten in de gevangenis van de onreinheid en het was op dat moment erger dan daarvoor.
Vraag 2. Denk eens na over jouw eigen tijd, toen je verslaafd was, en beschrijf hoe het voor jou was om een “slaaf van de zonde” te zijn.
Log in / maak een account aan om u in te schrijven of verder te gaan waar u gebleven was.
Daniel schrijft: “In wat je hiervoor schreef, herken ik mij helemaal. Mijn tijd van slavernij was dat ik mijzelf voor de gek hield, omdat ik wist wat ik deed maar dat op hetzelfde moment niet kon stoppen en vervolgens voelde ik mijzelf zo slecht, en als ik dan eindelijk de bevrediging had waar ik zo wanhopig naar op zoek was, voelde ik meteen ... oh nee, wat heb ik nu gedaan? Het ging zo goed … en het is zo slecht.”
Billy schrijft: “Ik liet een bepaalde gedachte toe om die te laten groeien. Vervolgens groeide de gedachte uit naar handelen. Het was net alsof ik in trance was. Ik kon nergens naar toe, en ik was helemaal gericht op mijn zonde en niet op Jezus. Ik riep het niet uit naar de Heer, maar ik rende naar mijn meester: pornografie.”
Patrick schrijft: “Gevoelens van machteloosheid en hopeloosheid. In mijn hart verlangde ik om vrij te zijn, maar als de opdracht uitgevaardigd werd, dan moest ik meewerken. Ook al wilde ik het echt niet, ik deed het toch. Ook al vertelde ik mijzelf dat ik het niet wilde, dan was het net alsof de zonde meteen zei: ‘Jij denkt de baas te zijn? Doe het nu!’ Het beeld van een slaaf is perfect.”
Moby schrijft: “Mijn verslaving aan zonde was heftig. Ik kon de hele ochtend doorbrengen in Bijbelstudie, maar desondanks had mijn zondige meester mij dan al weer opgedragen om mij over te geven aan de zonde, voordat ik naar mijn werk ging. Nadat ik dan klaar was met het lezen van de Bijbel, sloot ik die en schakelde meteen om en bekeek onreine foto’s online. Het maakte niet uit hoe ik mijn best deed, ik kon mijzelf daar niet uittrekken.”
Vraag 3. Romeinen 6:18 zegt dat zij die in Rome waren, “vrijgemaakt van de zonde” waren en Romeinen 6:17 zegt hoe dat komt. Schrijf hier de reden neer van hun vrijheid?
Log in / maak een account aan om u in te schrijven of verder te gaan waar u gebleven was.