Hier is weer een getuigenis van Gods genade. Ik hoop dat jij dit ook kunt waarderen:
Joe schrijft: “Ik werd gedoopt en opgevoed in een christelijk gezin. Ik ging naar de wekelijkse kerkdiensten en deed mee met de zondagsschool en toen ik naar voortgezet onderwijs ging, werd ik ook onderwijzer aan de zondagsschool. Ik was de medeoprichter van een jongerengroep in de kerk en was betrokken bij de leiding daarvan en was ook twee jaar voorzitter. Vervolgens ging ik naar een christelijke hogeschool waarbij ik mij aansloot bij een christelijke studentenvereniging waarbij missionair bezig zijn het hoofddoel was. Na school bleef ik kerkelijk betrokken.
Gedurende deze hele periode had ik een heel groot probleem. Een donker geheim waarin ik leefde. Ik leefde in zonde. Ik had gedurende mijn tienerjaren de zonde van zelfbevrediging ontdekt en dit werd een dagelijkse gewoonte. Niet lang daarna kwamen hier ook plaatjes bij en kon ik mij deze op ieder moment van de dag ook precies voor de geest halen. Iets wat ik op de tv gezien had, hoe een meisje gekleed was, alles. Ik werd helemaal in beslag genomen door mijn kwade begeerten. Het hield nooit op, het werd met het verstrijken van de tijd alleen maar erger. Terwijl ik ouder werd en een eigen inkomen kreeg, kreeg ik meer en meer de behoefte aan nieuwe informatie om mijn groeiende begeerte te voeden.
Al snel nadat ik de hogeschool had afgerond, op mijzelf ging leven en aan het werk ging, kocht ik een videorecorder met maar een doel: om mijn zonde te voeden. Niet al te lang daarna had ik een volledige collectie video’s om naar te kijken en daarbij mijzelf te bevredigen. Dat ging zo een aantal jaren door. Ik bleef mijn zonden belijden, iedere keer dat er in de dienst de mogelijkheid geboden werd om naar voren te komen. Ik smeekte om genade. Ik vertelde niet aan iemand wat precies de demon was waar ik mee te maken had, omdat ik mij schaamde over wat ik ’s-nachts in mijn eentje allemaal deed.
Toen het internet zijn intrede deed, was ik al snel een van de eersten die ermee aan de slag ging, maar met maar één reden: om mijn voortdurend groeiende behoefte voor iets nieuws te bevredigen. Toen het internet steeds sneller werd en steeds betere streams bood, trokken mijn zonden mij steeds dieper en dieper de afgrond in. Al snel deed ik juist die dingen waarvoor ik op de zondagsschool waarschuwde.
Al snel stelde ik ook mijn gezondheid in de waagschaal door naar plekken te gaan om mijn lusten te bevredigen. Stripclubs en massagesalons waren plekken waar ik graag naar toe ging. Ik leefde met de leugen dat het goed was, omdat deze vrouwen betaald werden om met mij te zondigen, Ik betaalde en het was hun werk en daarom wilden zij seks met mij.
Dit ging een aantal jaren zo door. Ik was depressief. Ik was alleen en gebroken. De tijd die ik doorbracht in deze hel, was overweldigend.
Op een avond, het was al laat, sloot ik weer een sessie van zonde af die ik had gehad en ik was hopeloos. Ik hield niet van de persoon die ik geworden was. Ik leefde een dubbelleven, een leven dat de mensen zagen en waar ik trots op was en een leven waar ik mij voor schaamde en waarvan ik wilde dat niemand daarachter zou komen. Het verscheurde mij van binnen.
Ik zat achter mijn computer te huilen. Ik moest en wilde stoppen met dit gekkenwerk, maar ik wist niet hoe. Alles wat ik had geprobeerd, werkte niet. Een paar dagen lukte nog, maar dan was ik weer terug bij af. Ik googelde op pornoverslaving om te zien wat ik vond. Er waren enorm veel groepen en programma’s die aangeboden werden, maar niets wat mij aantrok. De reden was geld. Ik had niets extra’s en sommige van die programma’s wilden eerst geld zien. Sommige waren openbare groepen zoals SA (Seksverslaafden Anoniem) en die wilden mij naar een bijeenkomst laten komen. Maar er was er een die mijn aandacht trok: Setting Captives Free. Er waren geen kosten aan verbonden en ik hoefde niet in het openbaar te treden.
Toen ik voor het eerst met Setting Captives Free begon, keerden de dingen zich ten goede. Toen ik de eerste cursus deed (SCF 1.0), volgde ik de aanwijzingen om mijn huis echt schoon te maken. Vanwege de liefde die ik ontving van Christus en Zijn barmhartigheid en genade, wierp ik al de voorwerpen van mijn zonde de deur uit. Alle afgoden werden vernietigd. Ik geloofde echt dat ik vrij was. Maar ik leefde nog steeds in een leugen. Zodra ik de cursus had afgerond, verviel ik langzamerhand weer in mijn oude gewoonten. Niet zo diep als daarvoor, maar nog steeds slecht en zondig. Ik was weer terug in het kamp van de vijand.
Gedurende een aantal jaren worstelde ik met dit beest waarbij ik langere perioden van vrijheid had (10-14 dagen), maar dan ging ik weer op mijn plaat.
Deze achtbaan kwam tot een einde toen ik een e-mail ontving alsof God die Zelf had gezonden, namelijk dat SCF terug was met een andere cursus. Mijn hart sloeg over en ik dacht: is het dan mogelijk dat het anders zal zijn dan de vorige keer? Ik luisterde niet naar dat stemmetje dat zei dat het niet anders zou worden en dat het niet zou werken, dat ik het al eerder had geprobeerd en dat ik nooit vrijheid zou krijgen. Dat ik maar lekker zo moest blijven leven.
Ik luisterde er niet naar en begon met de cursus en ik voelde dat de cursus anders was en dat het ten goede veranderd was. Ik werd gewezen op het kruis en op Jezus en ik begon met een nieuwe reis vol hoop. Ik werd echt vrijgemaakt door de genade van het kruis. Ik leef niet meer om de verkeerde meester te dienen, maar ik dien alleen Christus! Mijn lichaam wordt niet langer meer gebruikt om de satan te aanbidden, maar alleen om God te aanbidden. Mijn leven is veranderd. Ook al viel ik, dan gaf ik het niet op om terug te gaan naar het vijandelijk kamp, maar schreeuwde het uit tot Jezus en Hij trok mij terug naar de veiligheid. Ik verspil mijn tijd en geld niet meer aan dingen die mij verwonden en doden. Ik breng mijn tijd door om een diepere relatie met de Heer te krijgen. Mijn leven is voor altijd veranderd. Ik wil dit bijzondere leven nooit meer gebruiken voor iets anders dan het dienen van de enige ware God!”
Vraag 11. Wat zijn jouw gedachten na het lezen van dit getuigenis? Heeft de schrijver ook gewezen op de kracht van het kruis?
Log in / maak een account aan om u in te schrijven of verder te gaan waar u gebleven was.
Mack schrijft: “Het is prachtig en ik hoop en bid dat Joe doorgaat om vrijheid te vinden van seksuele onreinheid. Ik herken mijzelf hierin dat ik ook de cursus van SCF 1.0 deed en dat het goed ging, totdat ik van de wagen sprong en niet langer de cursus volgde. Hoewel ik nog worstel met lust, vind ik veel vrijheid door deze cursus aan de voet van het kruis dat ik anders nog niet had gevonden. Ik ben dankbaar en bid dat ik, als ik door blijf gaan, vrijheid mag vinden door te kijken naar wat Christus aan het kruis heeft gedaan en dat ik naar niets anders kijk.”
Moby schrijft: “Ik herken mij voor 100% in dit getuigenis. Het deel dat er gebeurde in de verandering van SCF 1.0 naar SCF 2.0 raakte mij. Het lijkt veel op mijn eigen verhaal. In vergelijking met SCF 1.0 is mijn reis naar vrijheid nu zonder stress. Ik hoef niet langer mijn tanden op elkaar te zetten en te schreeuwen “nooit geef ik het op”. Ik zie hoe Jezus mij zacht naar Hemzelf trekt. Ik zie dat ik hulpeloos ben zonder Zijn offer. Ik zie dat Zijn offer alles is wat ik echt nodig heb om weer heel gemaakt te worden.”
Hal schrijft: “Weer een voorbeeld van hoe alles samenhangt met het kruis. Het maakt niet uit hoeveel wij werken om vrij te komen van deze zonde, alleen het kruis brengt dit tot stand. Alleen Christus’ kracht kan deze banden verbreken. Hij deed dit vrijwillig voor ons.”
Valente schrijft: “De genade van God aan het werk in het hart van Joe. Ik begon met SCF 1.0, misschien twee of drie keer, en ik viel iedere keer weer. Mijn zonde werd ook steeds dieper, net als bij Joe en ook ik begon te zoeken naar nieuwe manieren om te zondigen, niet alleen porno maar ik heb ook seks gehad met twee prostituees. Maar toen ik meende dat ik zo diep in zonde gevallen was dat ik de bodem bereikt had, hoorde God mijn roep en hier ben ik: 53 of meer dagen later begin ik in vrijheid te wandelen. Mijn kijk op de zonde is nu anders. Ik word een nieuwe mens.”